آسیب شناسی اجتماعی در محلات کم برخوردار؛ مطالعه موردی: محله انجیراب گرگان

موضوع مقاله، شناسایی وجود انواع گونه های آسیب های اجتماعی و میزان شیوع و مبتلابودن محله به این آسیب ها می باشد. روش نمونه گیری، خوشه ای چند مرحله ای با حجم نمونه، ۴۰۶ نفر است. اطلاعات مورد نیاز از طریق پرسشنامه جمع آوری و استخراج گردیده است. جهت بررسی تفاوت میانگین شاخص های پنج گانه در بین مردان و زنان از آزمون t.test و در مورد گروه های سنی مختلف، از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه استفاده شده است که تفاوت معناداری را نشان نمی دهد. میانگین به دست آمده برای شاخص آسیب اجتماعی برابر با ۲۸/۳۰ بوده که در سطح کم قرار می گیرد. میانگین شاخص مواد مخدر و مشروبات الکلی ۲۳/۱۴و در سطح متوسط، شاخص خشونت ۸۳/۹ و در سطح کم، میانگین شاخص آسیب جنسی ۱۸/۱ و در سطح کم و شاخص آسیب اجتماعی حوزه کودکان برابر با ۰۳/۵ می باشد که در سطح کم قرار دارد. به جز شاخص مواد مخدر و مشروبات الکلی که به سطح متوسط نزدیک است سایر شاخص ها در سطح پایینی قرار دارد. توانمندسازی جامعه محلی، ارتقاء مشارکت اجتماعی و ارتقاء سرمایه اجتماعی از جمله راهکارهای موثر در کاهش آسیب های اجتماعی در این محله است

Keywords:

آسیب های اجتماعی , دارائی محلی , خشونت , آسیب جنسی , حاشیه نشینی.