طراحی سوتین با رویکرد کاهش تنش و افزایش راحتی حرکتی پستان در حین فعالیت های روزانه

مقدمه: پوشیدن سوتین نامناسب در ایجاد آسیب به پستان ها، بروز بیماری های مختلف پستان یا حساسیت های پوستی نقش دارد. هدف از انجام این تحقیق، تغییر در پارچه استفاده شده در اجزای مختلف سوتین جهت کاهش تنش و افزایش راحتی حرکتی پستان در حین فعالیت های معمول روزمره زنان با هدف کاهش بیماری های پستان است. روش بررسی: دو نوع سوتین تجاری شامل سوتین معمولی و اسفنجی و همچنین دو جنس متفاوت پارچه حلقوی پودی ساده (کشباف) شامل پلی استر-لایکرا و ویسکوز-لایکرا برای تولید نمونه ها در قسمت های سه گوش میانی، نوار کناری و نوار پشتی در نظر گرفته شد. تغییرات کششی سوتین ناشی از حرکات پستان در حین فعالیت های معمول، با استفاده از یک حسگر نخ فلزی در سه قسمت پایین کاپ، پایین نوار پشتی و پایین سه گوش میانی به صورت تغییرات ولتاژ ثبت شد و معیار بررسی راحتی حرکتی پستان قرار گرفت. یافته ها: شیب نمودار ولتاژ- زمان بهعنوان معیاری از تغییرات ازدیاد طول در سوتین در حین حرکت در نظر گرفته شد. این مقدار برای سوتین اسفنجی با حسگر در پایین کاپ ۰۰۳۹/۰، ۰۰۵۷/۰ و ۰۰۹۶/۰ بهترتیب برای سه حرکت متداول و برای سوتین معمولی ۰۰۱۹/۰، ۰۰۳۹/۰ و ۰۰۵۹/۰ بهدست آمد. تغییرات ولتاژ بیشتر در سوتین اسفنجی نسبت به سوتین معمولی، حاکی از وارد آمدن تنش بیشتر به پستان و راحتی حرکتی کمتر در زیر کاپ برای مصرف کننده است. بر اساس آزمون آماری Student’s T-Test استفاده از نوار کشباف پلی استر در قسمت کناری و پشتی سوتین معمولی سبب کاهش معنادار تنش (۰۵/p-value<) و افزایش راحتی آن می شود. نتیجه گیری: نتایج مطالعه بیانگر تفاوت در راحتی حرکتی پستان در طراحی های مختلف سوتین است. بنابراین در مداخلات پیشگیرانه از بیماری های پستان، استفاده مناسب از پارچه های کشباف مختلف در طراحی سوتین برای مصارف معمول و روزمره زنان باید مورد توجه قرار گیرد.

Keywords:

Bra , Breast , Diseases , Stress , Sensor , سوتین , پستان , بیماری , تنش , حسگر