تاثیر لیگنوسولفونات و نانوذرات روی اکسید بر خواص مکانیکی نانوکامپوزیت اپوکسی/الیاف شیشه

رزین اپوکسی به دلیل خواص مکانیکی ویژه که از خود نشان داده است یکی از پرمصرف ترین رزین هادر صنعت محسوب می شود اما به دلیل چقرمگی ضعیف، در مقابل تنش های فیزیکی و مکانیکی از مقاومتکمی برخوردا است. پژوهش حاضر با بهینهسازی فاکتورهای موثر لیگنین، الیاف شیشه، روی اکسید جهتاصلاح و بهبود خواص مکانیکی رزین اپوکسی، برای اولین بار با ساخت نانوکامپوزیت چهارتاییاپوکسی/لیگنین/الیاف شیشه/روی اکسید به کمک طراحی آزمایش از طریق RSM و طراحی مرکزی CCD، به روش اختلاط مستقیم تهیه گردید و خواص مکانیکی آن از جمله استحکام کششی مورد بررسی قرار گرفت.در بخش اول پژوهش به سنتز نانوذرات روی اکسید به روش سل ژل و استخراج لیگنین از لیکور سیاه پرداختهشد. سپس مواد حاصل به عنوان تقویت کننده در کنار تقویت کنندهی مداوم الیاف شیشه در ساختنانوکامپوزیت بهکار برده شد. بررسی نتایج نشان داد افزودن تقویت کننده ها در ساختار رزین اپوکسی موجبافزایش استحکام کششی میشود. خصوصیات نانوذرات، لیگنین و نانوکامپوزیت ها با آنالیز FTIR, EDX, SEM, XRD و Tensile Test ارزیابی شد. مشخص شد که افزودن درصدهای معین از لیگنین، الیاف شیشه، روی اکسید مطابق با جدول طراحی آزمایش به ساختار رزین اپوکسی جهت رسیدن به بهترین پاسخ موجب افزایش استحکام کششی، به میزان ۱۶/۳۱ شده است.

Keywords:

نانوکامپوزیت , رزین اپوکسی , لیگنین , روی اکسید , روش رویه ی پاسخ