تبیین الگوواره های حاکم بر طراحی معماری غرفه ها در نمایشگاه های جهانی

در تاریخ برگزاری نمایشگاه جهانی، اهداف، برنامه ها، ویژگی ها و به طور کلی روند معماری، تحولاتی بنیادین را به خوددیده است. تا جاییکه در برخی آثار و دوره های خاص، طراحی غرفه ها به عنوان ابزاری درراستای ارائه سبک ها ورویکردهای جدید معماری یا تقویت آنها مورداستفاده قرار گرفته اند. در این راستا، پژوهش حاضر در قالب کیفی، به روشتحلیلی تبیینی و با مطالعات کتابخانه ای، در تلاش برای ارائه مسیری روشن از تحولات معماری نمایشگاه های جهانی از -طریق بررسی غرفه های شرکت کننده و نیز تبیین دوره های تاریخی معماری در این رویداد است. نتایج نشان می دهد که معماری غرفه ها، باتوجه به ویژگی های مشابه، دورههای تاریخی ویژهای را روشن ساخته اند که متناسب با محتوای خود؛ در پژوهش حاضر، تحلیل، بررسی و سازماندهی شده اند. چهار دوره تاریخی بر رویکردها و راهبردهای طراحی معماری نمایشگاه جهانی حاکم بوده است که شامل: ۱ . نوآوری های علمی و فنی ساختمانی در غرفه ها(۱۸۸۹ - ۱۸۵۱)، ۲- ترکیب صنعت و هنر و به کارگیری سبک های نوظهور و ارجاعات مختلف تاریخی در طراحی غرفه ها(۱۹۳۹ - ۱۸۹۳)، ۳- به کارگیری آخرین دستاوردهای سازهای، مصالح و ساختارهای جدید ساختمانی برای حل مسائل جهانی (۱۹۷۰ - ۱۹۵۸) و ۴ . پیگیری رویکردهای معماری پایدار (۲۰۱۵ - ۱۹۹۲) می باشند.

Keywords:

نمایشگاه جهانی , معماری غرفه , الگوواره های معماری , تاریخ معماری.