تاثیر هشت هفته تمرین هوازی شدت متوسط به همراه مکمل یاری رزوراترول بر مولکول های چسبان عروقی (VCAM-۱ و ICAM-۱) و فاکتور نکروز توموری آلفا (TNF-α ) در بافت قلب موش های صحرایی نر مبتلا به دیابت نوع ۲

سابقه و هدف: هدف از تحقیق حاضر، بررسی تاثیر هشت هفته تمرین هوازی شدت متوسط به همراه مکمل یاری رزوراترول بر مولکول های چسبان عروقی (VCAM-۱ و ICAM-۱) و فاکتور نکروز توموری آلفا (TNF-α) در بافت قلب موش های صحرایی نر مبتلا به دیابت نوع ۲ بود. مواد و روش ها: تحقیق حاضر از نوع تجربی بود. نمونه های آماری شامل موش های نر صحرایی ۲ماهه با وزن ۲۷۰-۲۳۰ گرم بود. موش ها پس از آشنایی با پروتکل های تمرین به ۵ گروه ۶تایی تقسیم شدند: کنترل سالم، کنترل دیابتی (استرپتوزوسین)، مکمل دیابت، تمرین دیابتی و تمرین + مکمل دیابتی. روزانه ۹ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم رزوراترول به هر موش صحرایی داده شد. این تحقیق هشت هفته به طول انجامید. نتایج: میزان TNF-α در گروه تمرین + مکمل دیابتی در مقایسه با گروه کنترل دیابتی (۰/۰۰۱=P) و در گروه تمرین + مکمل دیابتی در مقایسه با گروه تمرین دیابتی کاهش معناداری داشت (۰/۰۰۱=P). میزان  ICAM-۱و VCAM-۱ در گروه تمرین + مکمل دیابتی در مقایسه با گروه کنترل دیابتی کاهش معناداری داشت (۰/۰۰۱=P). میزان ICAM-۱ در گروه دیابتی تمرین + مکمل دیابتی در مقایسه با گروه مکمل دیابتی و گروه تمرین دیابتی، و میزان VCAM-۱ در گروه تمرین + مکمل دیابتی در مقایسه با گروه مکمل دیابتی کاهش معناداری داشت (۰/۰۰۱=P). نتیجه گیری: نتایج نشان داد که دیابت، باعث افزایش TNF-α، ICAM-۱ و VCAM-۱ می شود؛ اما ورزش و رزوراترول آن را کاهش می دهد. همچنین ترکیبی از ورزش و مصرف رزوراترول به اثرات بهتری منجر می شود.

Keywords:

Resveratrol , Exercise , TNF-α , ICAM-۱ and VCAM-۱ , رزوراترول , ورزش , TNF-α , ICAM-۱ و VCAM-۱