بررسی نقش حمایت اجتماعی در نحوه گذراندن اوقات فراغت با تاکید بر فعالیت بدنی در دختران سنین ۱۵ تا ۱۸ اهواز

پژوهش حاضر با هدف نقش حمایت اجتماعی در نحوه گذراندن اوقات فراغت با تاکید بر فعالیت بدنی در دختران سنین ۱۵ تا ۱۸ اهواز انجام شد. روش پژوهش به صورت توصیفی تحلیلی از نوع مقطعی می باشد. جامعه آماری این تحقیق دختران جوان بین ۱۵ تا ۱۸ سال شهر اهواز بود. حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان و با احتساب افت آزمودنی تعداد ۳۸۲ نفر مشخص شد، که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای و با رعایت سهم دختران انتخاب شدند. شیوه جمع آوری اطلاعات از طریق پرسشنامه محقق ساخته بود که میزان پایایی آن برای متغیرهای حمایت اجتماعی والدین و دوستان به ترتیب ۰/۷۸ و ۰/۸۳ بدست آمد. پرسشنامه به صورت حضوری در اختیار آزمودنی ها قرار گرفت. پس از تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده، نتایج زیر بدست آمد: ۱. متغیر حمایت اجتماعی دوستان در نحوه گذراندن اوقات فراغت با تاکید بر فعالیت بدنی در دختران شهر اهواز تاثیر معنی دار دارد و فعالیت بدنی را به اندازه ۱/۱۳ برابر افزایش می دهد. ۲. متغیرهای حمایت عاطفی، حمایت اطلاعاتی و حمایت مادی والدین در نحوه گذراندن اوقات فراغت با تاکید بر فعالیت بدنی در دختران شهر اهواز تاثیر معنی دار دارند و حمایت اطلاعاتی والدین با ضریب رگرسیونی برای فعالیت به اندازه ۱/۲۱۰ بیشترین تاثیر را روی فعالیت ورزشی دختران دارد. ۳. متغیرهای حمایت عاطفی، حمایت اطلاعاتی و حمایت مادی دوستان در نحوه گذراندن اوقات فراغت با تایکد بر فعالیت بدنی در دختران شهر اهواز تاثیر معنی دار دارند و حمایت عاطفی دوستان با ضریب رگرسیونی برای بخت فعالیت به اندازه ۱/۲۳۶ بیشترین تاثیر را روی فعالیت ورزشی دختران دارد.

Keywords:

حمایت اجتماعی , اوقات فراعت , فعالیت بدنی