مقایسه تمرینات تناوبی با شدت بالا و تمرینات تناوبی با شدت متوسط بر بهبودی بیماران قلبی

زمینه و هدف: بیماری سکته قلبی و کرونری قلب از شایع ترین شکل بیماری مزمن در جهان است و یکی از علل اصلی مراجعهبه کلینیک ها در بزرگسالان محسوب می شود. مطالعات متعدد نشان داده اند که ورزش با کاهش بیماری های قلبی و مرگ ومیر ناشی از آن مرتبط است. طبق یافته ها ، برنامه های توانبخشی قلبی مبتنی بر ورزش برای پیشگیری ثانویه ازبیماری هایقلبی توسعه یافته است. اگرچه پژوهش های متعددی در خصوص اثرات برنامه های ورزشی ویژه بازتوانی صورت گرفته است،بااین حال اتفاق نظر قابل توجهی درباره شدت، مدت و حتی نوع برنامه های بازتوانی وجود ندارد و محققین جهت دست یافتن بهمزایای بیشتر و بهتر اثر ورزش های مختلف مانند تمرینات تناوبی با شدت بالا و تمرینات تناوبی با شدت متوسط را با جزییاتبیشتری مورد مطالعه قرار می دهند.هدف این مقاله مروری بررسی مقایسه تمرینات تناوبی با شدت بالا و تمرینات تناوبی باشدت متوسط بر بیماری های قلبی می باشداین مطالعه به صورت مروری به ۱۱ مقاله می پردازد که مقایسه بین تمرینات تناوبی با شدت بالا و تمرینات تناوبی با شدت متوسطرا بر بیماران قلبی بررسی کرده اند و از نشریات معتبر داخلی و نشریات خارجی با ضریب تاثیر بالا برگرفته از google scholarو سایر موتورهای جستوجوگر علمی و پژوهشی استفاده شده است.طبق آمارها و تحقیقات انجام شده تمرینات تناوبی به عنوان بخشی از یک برنامه جامع CR ، HIIT در مقایسه با MICTمنجر به سازگاری های تمرینی فیزیولوژیکی مشابه یا حتی برتر می شود . این سازگاری های فیزیولوژیکی به بهبود بیشتر عواملخطر و ظرفیت مقاومت تمرین برای این بیماران کمک می کندتمرینات تناوبی احتماالا می توانند اثرات مثبتی را در بهبود بیماران قلبی داشته باشند که شدت تمرینات با توجه به شدتبیماری برای آن ها توصیه می شود و درمان مناسب ، موثر و به صرفه تری در مقایسه با درمان های دارویی برای این بیمارانهستند.

Keywords:

تمرینات تناوبی با شدت بالا , تمرینات تناوبی با شدت متوسط , سکته ی قلبی , بیماری کرونری قلب