اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت به خود بر تحمل آشفتگی در زنان سرپرست خانوار

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت به خود بر تحمل آشفتگی در زنان سرپرست خانوار بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زنان سرپرست خانواده مراجعه کننده به مرکز مشاوره افق ساجدین واقع در امام زاده عینعلی و زینعلی منطقه دو شهر تهران در سال ۱۳۹۹ بود که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند، از میان افرادی که نمره پایین در پرسشنامه تحمل پریشانی (سیمونز و گاهر، (۲۰۰۵ پیشآزمون کسب کردند، ۳۰نفر که دارای ملاکهای ورود و خروج بودند، به عنوان نمونه انتخاب شدند. این ۳۰ نفر به طور تصادفی در ۲گروه ۱۵ نفره آزمایش و کنترل گزینش شدند که گروه آزمایش، درمان مبتنی بر شفقت به خود را دریافت کرد و گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفتند. همچنین برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس و برای تسریع در نتایج حاصله از نرم افزار spss-۲۱ استفاده شد. نتایج پژوهش حاکی از این بود که درمان مبتنی بر شفقت به خود بر تحمل آشفتگی در زنان سرپرست خانوار میشود. لذا این روش درمانی، میتواند روشی موثر جهت افزایش توانایی تحمل آشفتگی در این زنان شود.

Keywords:

درمان مبتنی بر شفقت به خود , تحمل آشفتگی , زنان سرپرست خانوار