حفاظت و باززنده سازی بافت های تاریخی و نقش آن درتوسعهپایدارش هری

با بررسی متون تاریخ و شواهد به قدمت هزاران ساله و ریشه دار بسیار کهن درایران می توان پی برد اولین نشانه های تمدن درکشور به حدود شش هزارسال پیش از میلاد می رسد که انسان ها با توجه به نیازهای معیشتی و رشد جمعیت از کوه ها و غارها به دشت های حاصلخیز روی آوردند سکونتگاه های انسانی درجلگه های نجد ایران همچون شهر سوخت درسیستان هزاره سوم و چهارم پیش از مییلاد تپه حصار دامغان هزار پنجم پیش از میلاد تپه سیلک کاشان شوش و هفت تپه و ... نشان از زندگی اجتماعی است یکی از قدیمیترین اماکن ما قبل تاریخ در سرزمین امروزی ایران تپه زاغه درقزوین است که موید زندگی انسان کشاورز در شش تا هفت هزای سال ق.م است سرزمین ایران با وضعیت جغرافیایی خاص خود یکی از کهن ترین مراکز رشد و توسعه فرهنگ و تمدن شهرنشینی درجهان است به همین خاطر میراث فرهنگی و آثار باستانی از ارکان پایدار شهرهای تاریخی ایران و سند افتخار ملی و هویت انها به شمار می اید. امروزه بدلیل رشد جمعیت و مهاجرت در شهرها و عدم خدمات رسانی به بافت های قدیمی و تاریخی تمرکز فعالیت های اقتصادی اجتماعی در آنها روبه ساکن شدن است.