اثربخشی قصه گویی با تاکید بر معنویت بر کاهش کمرویی و اضطراب و افزایش انعطاف پذیری تحصیلی کودکان دبستانی

هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی اثربخشی قصه گویی با تاکید بر معنویت بر کاهش کمرویی و اضطراب و افزایش انعطاف پذیری تحصیلی کودکان دبستانی شهر کرمانشاه در سال ۱۳۹۸ می باشد. در این پژوهش از روش تحقیق نیمه آزمایشی و از نوع طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل استفاده شده است. جامعه آماری شامل دانش آموزان دختر مقطع ابتدایی شهر کرمانشاه در سال ۱۳۹۸ بوده که  نمونه این پژوهش شامل ۳۰ نفر از دانش آموزان دختر واجد ملاک کمرویی و اضطراب می باشد. در این پژوهش از سه پرسشنامه استاندارد شده مقیاس بازبینی شده کمرویی (چیک-بریگز،۱۹۷۶) ، پرسشنامه اضطراب کودکان (اسپنس ،۲۰۰۷) و پرسشنامه انعطاف پذیری تحصیلی (کانر و دیویدسون ۲۰۰۳) استفاده شده است. جهت تجزیه و تحلیل داده های آماری  از شاخص ها و روش های آمار توصیفی  شامل: فراوانی، درصد، میانگین، انحراف معیار، و آمار استنباطی شامل: آزمون تحلیل کواریانس چند متغیری و یک متغیری در سطح ۰۵/۰ با استفاده از نرم افزار SPSSنسخه ۲۳ استفاده شد. نتایج نشان داد که قصه گویی با تاکید بر معنویت بر کاهش کمرویی کودکان دبستانی موثر است همچنین قصه گویی با تاکید بر معنویت بر کاهش اضطراب کودکان دبستانی موثر است نیز نتایج نشان داد که قصه گویی با تاکید بر معنویت بر افزایش انعطاف پذیری تحصیلی کودکان دبستانی موثر است.

Keywords:

قصه گویی , معنویت , کمرویی و اضطراب , انعطاف پذیری تحصیلی , شهر کرمانشاه