بررسی ارتباط بین اقدامات کنترلی اولویت بندی شده و کاهش سطح ریسک در یکی از کارخانه های روغن خوراکی تهران

مقدمه: روش (FMEA: Failure Mode Effect Analysis) برای شناسایی نقص های بوجود آمده در اجزای یک ماشین و یا یک فرایند تولیدی که از چند ماشین تشکیل شده است، بکار می رود. هدف از این مطالعه بررسی انواع اقدامات کنترلی اولویت بندی شده در کاهش عدد ریسک در یکی از کارخانه های روغن خوراکی است. روش بررسی: پژوهش حاضر مطالعه ای از نوع طولی است که به صورت مداخله ای در یکی از کارخانه های روغن خوراکی در استان تهران در سال ۱۳۹۳ اجرا گردید. پس از ارزیابی اولیه توسط تیم کارشناسی، راهکارهای اصلاحی اجرا شد و (RPN۲: Risk Priority Number)  به دست آمد. برای آنالیز داده ها از نرم افزار SPSS نسخه ۲۳ استفاده گردید. نتایج: در صنعت مورد بررسی با استفاده از روش ارزیابی ریسک FMEA تعداد ۷۳ خطر در ۵ واحد از آن کارخانه شناسایی گردید. بیشترین عدد اولویت ریسک (RPN) ۸۰ و کمترین عدد ریسک ۴ بدست آمد. بیشترین احتمال خطر مربوط به واحد تاسیسات بود که میانگین احتمال خطر در این واحد قبل از اجرای اقدامات کنترلی و پس از آن به ترتیب ( ۵/۴ و ۲۵/۳) می باشد. بیشترین شدت خطر مربوط به واحد ابزارسازی بود که میانگین شدت خطر قبل از مداخله در این واحد و پس از آن به ترتیب (۷۵/۴ و۳) بدست آمد.بین متوسط RPN کل، قبل و بعد از مداخله، تفاوت معناداری در سطح معناداری ۵ ۰/۰ وجود دارد. نتیجه گیری: برا ساس یافته های این مطالعه می توان چنین  نتیجه گیری کرد که روش FMEA یک روش ارزیابی بسیار مفید است که به بررسی دقیق پروسه ی پر خطر یا فرایند مستعد خطا می پردازد.

Keywords:

Risk assessment , Edible oil industry , Failure mode effect analysis (FMEA) , (FMEA) ارزیابی ریسک , صنعت روغن خوراکی , تجزیه و تحلیل حالات شکست و آثار آن