پیش بینی تعلل ورزی تحصیلی بر اساس سرمایه روان شناختی دانش آموزان پایه دهم شهرستان بابل

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی تعلل ورزی تحصیلی دانش آموزان بر اساس سرمایه روان شناختی آنان با روش تحقیق همبستگی، انجام شد. کلیه دانش آموزان دختر پایه دهم شهرستان بابل در سال تحصیلی ۰۰-۱۳۹۹ به عنوان و جامعه آماری در نظر گرفته شد که به روش نمونه گیری در دسترس، تعداد ۳۲۰ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه های استاندارد سرمایه روان شناختی لوتانز و همکاران (۲۰۰۷) و تعلل ورزی تحصیلی سولومون و راث بلوم (۱۹۸۴) بود. ضریب آلفای کرونباخ نشان داد که پایایی پرسشنامه ها به ترتیب برابر ۰/۸۵ و ۰/۸۱ است. یافته ها در سطح اطمینان ۹۵ درصد (۰/۰۵=α) نشان داد که رابطه منفی معنی داری بین سرمایه روان شناختی و مولفه های آن یعنی خودکارآمدی، خوش-بینی، امیدواری و تاب آوری با تعلل ورزی تحصیلی دانش آموزان دختر پایه دهم وجود دارد. هم چنین، ۶۸/۵ درصد از تعلل ورزی تحصیلی توسط خودکارآمدی، تاب آوری، خوش بینی و امیدواری قابل تبیین (پیش بینی) است. به طوری که، از بین مولفه های سرمایه روان شناختی، خوش بینی بیشترین سهم را در پیش بینی تعلل ورزی تحصیلی دانش آموزان دختر پایه دهم دارد. در مراتب بعدی به ترتیب امیدواری، تاب آوری و خودکارآمدی قرار دارند.

Keywords:

سرمایه روان شناختی , تعلل ورزی تحصیلی , پایه دهم