تحلیلی بر سیاست های زمین و مسکن در شهر نورآباد

دولت ها سعی دارند با تدوین سیاست زمین شهری، شیوه کنترل و اثرگذاری بر استفاده از زمین، برنامه ریزی کاربری زمین، نحوه مالکیت، قیمت و استفاده های مختلف از آن را مدیریت نمایند. به همین دلیل از قدیم با تدوین برنامه های مختلف در این راه کوشش وافری از خود به خرج داده اند. مقاله حاضر با هدف بررسی تحلیلی بر سیاست های زمین و مسکن در شهر نورآباد اجرا شده است روش اجرای پژوهش توصیفی پیمایشی بوده و جامعه آماری تعداد ۱۳۶ نفر از کارشناسان بنیاد مسکن و مسکن و شهرسازی و کارشناسان فنی دهیاری های حومه شهر که نمونه آماری بر اساس محاسبات فرمول کوکران تعداد ۱۰۰ نفر می باشد. ابزار سنجش پرسشنامه ۲۸ سوالی سیاست های زمین و مسکن می باشد که مقدار آلفای کرونباخ بدست آمده از آن ۰/۸۹ بوده است. یافته های پژوهش نشان داده اند که سیاست های حاکم بر زمین و مسکن در شهر نورآباد معقول و منطقی می باشد. نتایج نشان داد بین میان عوامل کالبدی و عملکردی بر بهسازی بافت فرسوده با بتای ۰/۵۱۳ بین اجرای طرح بهسازی و بهسازی بافت ها با بتای ۰/۸۳۲ بین وضعیت اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی ساکنین ۰/۲۴۱ رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.

Keywords:

سیاست های زمین , مسکن , بهسازی , بافت فرسوده , شهر نورآباد