جهت گیری روند گردشگری پس از کرونا

کووید- ۱۹ فقط یک بیماری هم هگیر نیست؛ یک رویداد اجتماعی است که نظم اجتماعی ما را دگرگون کرده. جهش پیاپی ویروس،عفونت و مرگ، از یک سو تلاش های مداوم برای چاره جوئی و بهبود مراقبت های بالینی، علاوه بر تلاش برای توسط مراقبت ها،درمان های پزشکی واکسن ها، از سوی دیگر بخش مهمی از داستان زندگی روزمره شده است. به این همه، پاسخ های اجتماعی مردمبه این بیماری و تعامل آنان با یکدیگر نیز وجود دارد. کووید- ۱۹ روابط نوین فرهنگی و اجتماعی ایجاد، تقویت و تسریع گرده است.انگیزه های سفر (که به عنوان یکی از عوامل مهم تاثیرگذار بر رفتار گردشگران تلقی می شوند) تحت تاثیر شیوع جهانی کووید- ۱۹ و درراستای آن، محدودیت سفر و بسته شدن مرزها به شکل غیرقابل انکاری منجر به کاهش سفرهای خارجی و به تبع آن افزایش تقاضایسفرهای داخلی شده، تحول در رفتار بازار و دگرگونی الگوهای سفر را در پی داشته است. برای تدقیق شناخت مولفه های این جریان،پژوهش حاضر به بررسی دلایل و انگیزه های گردشگران برای انتخاب مقصدهای داخلی در دوران شیوع کووید- ۱۹ پرداخته است. برایانجام پژوهش، از یک الگوی مقدماتی جاذبه (تئوری رانشی و کششی) جهت شکل دهی به چارچوب نظری استفاده شد. پژوهش حاضر،به لحاظ هدف از نوع اکتشافی است و با رویکرد کیفی مبتنی بر تحلیل محتوای متن مصاحبه با خبرگان موضوع، و تلفیق این نظریاتبا اصول نظریه مسئولیت اجتماعی و تئوری ذینفعان انجام شده است. روش نمونه گیری هدفمند بوده و تعداد نمونه آماری تا رسیدن بهاشباع نظری ۱۷ نفر به دست آمد. داده ها از طریق مصاحبه نیمه ساختاریافته گردآوری شدند. تحلیل داده ها بر اساس تحلیل محتوا و کدگذاری باز، محوری و گزینشی انجام پذیرفت. یافته های پژوهش، انگیزه های سفر متنوعی در دوران شیوع کووید- ۱۹ ، را معین نمود.بنابراین نتایج، نه مقوله فرعی و چهار مقوله اصلی به دست آمد که در ارتباط با هم قرار دارند و انگیزه های سفرهای داخلی و عوامل بازدارنده را نشان می دهند.

Keywords:

کووید- ۱۹ , انگیزه سفر , سفرهای داخلی , تئوری رانشی کششی