تاملی در برنامه درسی کارشناسی مهندسی بسپار در نظام آموزش عالی ایران: بهره گیری از رویکرد CDIO در تربیت مهندس

شکل گیری رشته مهندسی بسپار (پلیمر) در دنیا، از یک سو خاستگاه های صنعتی داشته و از سوییدیگر به واسطه تلاش های پژوهشگران دانشگاهی این حوزه بوده است. اما مسئله اصلی این است کهبه دلیل همین پراکندگی و فصل مشترکی که حوزه بسپار با سایر حوزه ها داشته، برنامه های آموزشیارائه شده در دانشگاه ها در این حوزه عموما به صورت گرایشی از علوم دیگر بوده و تنها در چنددهه اخیر بوده است که این رشته به صورت مستقل در دانشگاه های دنیا ارائه شده است. همزمانمباحث دیگری نیز برای بازاندیشی رشته های مهندسی توسط ابتکاراتی مانند CDIO (کوته نوشتconcieve (درک)، Design (طراحی)، Implement (پیاده سازی) و Operation (اجرا)) مطرح شدهاست که تمرکز را از پژوهش محوری به عملی شدن منتقل کرده است تا به این ترتیب شرایط تربیتنیروی انسانی متخصص برای صنایع فراهم شود. این مطالعه ابتدا با بررسی تاریخچه شکل گیریرشته مهندسی بسپار در دانشگاه های دنیا، حوزه های گوناگون آن را شفاف کرده و با بهینه کاوی ۶۱برنامه آموزش مهندسی بسپار یا گرایش های آن از دانشگاه های سراسر دنیا حوزه های فعلی آموزشبسپارها و همچنین اهداف یادگیری مهندسی بسپار را مشخص کرده است. سپس با انجام یکپیمایش میدانی در میان اساتید دانشکده های مهندسی پلیمر، شیمی و مواد دانشگاه های ایران، اهدافآموزش بسپار در ایران به لحاظ مطلوبیت (در نیازمندی های صنعت) و انطباق (با سرفصل هایآموزشی فعلی) گردآوری شده است. در نهایت با توجه به نتایج این بررسی ها، پیشنهادهای لازمبرای بهبود برنامه درسی یکپارچه آموزش مهندسی پلیمر در ایران، از دو منظر ساختار و گرایشهاو همچنین انطباق محتوا با اهداف آموزشی ارائه شده است.

Keywords:

آموزش بسپار , علوم و مهندسی بسپار , اهداف یادگیری مهندسی بسپار , ابتکار CDIO , برنامه درسی یکپارچه