بررسی و تحلیل ضرورت آموزش ضمن خدمت الکترونیکی معلمان در راستای توانمندسازی آن ها

آموزش ضمن خدمت سنتی و لزوم تجدید ساختار آموزشی کارکنان امری است که عموما با انقلاب صنعتی پا گرفت و پس از آن توسعه یافت. مرتبه اصلی توجه به آموزش نیروی انسانی از زمان موج پیشرفتهای عظیم قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم شکل گرفت. اگرچه ریشه آن در دههها و قرون قبل نیز یافت می شود. در مجموع باید گفت: آموزش ضمنخدمت در قرن بیستم و در بسیاری از ممالک توسعه یافته شکل گرفته، در نیمه دوم نیز نهادینه شد. پیشرفت و بالندگی هر کشوری به انسانهای آن کشور بستگی دارد و پیشرفت همهجانبه بدون داشتن انسانهایی فرهیخته و نیروی انسانی کارامد و با دانش ممکن نیست. بنابراین یکی از عوامل مهم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی گسترش همهجانبه آموزش و تربیت نیروی انسانی متخصص و کارآمد میباشد. تحولات فزاینده در زمینه دانش و تکنولوژی، نیازهای آموزشی جدیدی را برای مشاغل مختلف به وجود میآورد که تحصیلات رسمی و دانشگاهی به تنهایی پاسخگو نبوده و در نتیجه به انواع دیگرآموزش از جمله آموزش ضمن خدمت نیاز میباشد. آموزش ضمن خدمت در حقیقت دانش جدیدی را در سبد آموزشهای قبلی دانش آموختگان قرار داده و آنان را به همراه پیشرفت علوم و فنون پیش می برد. توسعه آموزشها در بهبود کیفیت نظام آموزشی اثر مطلوب خود را به جای می گذارد. از طرف دیگر آموزش معلمان به عنوان کلید طلایی توسعه یکی از عوامل اصلی و ارکان مهمی است که آموزشوپرورش و در یک کلمه «کشور» را به پویایی و نهایت کارایی و اثربخشی می رساند.

Keywords:

آموزش ضمن خدمت , معلمان , توانمندسازی معلمان , آموزش الکترونیکی