ارتباط رسوم اصحاب رس با رسوم نوروز و واکاوی سندی و دلالی روایات نورز

نوروز یکی از سنت های ایران باستان است که قبل از اسلام رواج داشته است. با فراگیری اسلام در میان ایرانیان، برخی از جشن هیا گذشته فراموش شد و بعضی به حیات خود ادامه داد. جشن هایی همچون نوروز و مهرگان نمونه هایی از این مراسم است که همراه با آداب و رسوم خاصی همراه است که برخی از آداب همچون خوردن شیر و پنیر تازه در نوروز از میان رفته و رومی چون دیده و بازدید و ع یدی هنوز باقی است. ورود آداب و رسوم نورز در دوره اسلامی به دوره اول عباسی بر می گردد. در این دوره روایاتی با مضامین اهمیت نوروز، اعمال مخصوص نوروز که از لسان ا ئمه به چشم می خورد. نگارنده در این نوشتار سعی کرده است که با روش توصیفی- تحلیلی پس از بیان تفاسیر قرآنی و روایات اسلامی، تاریخچه و پیشینه اصحاب الرس و نیز جشن و مراسم آیین نوروز که از آیین های اصحاب الرسبوده بوده است به بررسی سندی و دلالی روایات نوروز بپردازد. نتایج حاصل از پژوهش نشان داده شده است که مبدا و منشاء عید نوروز از زمان اصحاب الرس بوده که ایرانیان آن عید را از آن قوم اقتباس کرده، جزء آئین و رسوم خود قرار داده اند.

Keywords:

اصحاب الرس , ایران باستان , جشن نوروز , دوره اسلامی , روایت , سند دلالت