تاثیر بازی درمانی بر ارتقا مهارت های شناختی و اجتماعی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان با نیازهای ویژه

بازی همانند سایر پدیده ها ابعاد و جنبه های وسیعی را در بر میگیرد که در این پژوهش به ابعاد شناختی، اجتماعی و حرکتی توجه شده است. هدف کلی این پژوهش بررسی تاثیر بازی درمانی در رشد مهارتهای مربوط به حیطه های شناختی، اجتماعی و حرکتی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان با نیازهای ویژه می باشد. تحقیق حاضر از نوع تحقیقات شبه آزمایشی (نیمه تجربی)، طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری این پژوهش دانش آموزان با نیازهای ویژه شاغل به تحصیل در مدارس استثنایی استان مازندران میباشند. روش نمونه گیری، روش تصادفی ساده می باشد. حجم نمونه مورد مطالعه شامل ۳۰ نفر دانش آموزان کم توان ذهنی ( ۱۴ نفر پسر و ۱۶ نفر دختر) می باشند. دانش اموزان مورد مطالعه بصورت تصادفی از مدارس شهرستان چالوس ساده به دو گروه ( ۱۵ نفره) آزمایش و گواه تقسیم شدند. ابزار تحقیق عبارتند از: ۱- تست پیشرفته ادراکی- بینایی فراستیگ ۲-آزمون نقاشی آدمک گودانیاف ۳- مقیاس بالیدگی (بلوغ اجتماعی) واینلند ۴-آزمون های رشد شناختی پیاژه. یافته های این تحقیق نشان داد که: بازی درمانی بر پیشرفت نگهداری ذهنی مفاهیم" طول، وزن و حجم"، پیشرفت هماهنگی چشم و دست، پیشرفت اجتماعی شدن، پیشرفت تحصیلی و رشد مهارت های حرکتی در دانش آموزان با نیازهای ویژه موثر می باشد.

Keywords:

دانش آموزان با نیازهای ویژه , بازی درمانی , مهارت های شناختی , اجتماعی و حرکتی