بررسی نمادهای پر تکرار حیوانی در هنر و معماری دوره هخامنشی

هنر دوران هخامنشی به عنوان بخش مهمی از تاریخ پرشکوه ایران زمین بوده و به صورت جاودانه در بین ملل مختلف شناخته شده است. اوج شکوفایی تاریخ هنر و تمدن ایرانی با تدوین بارزه های مهم و جلوه های هنر آن دوران بیشتر نمایان می گردد. یکی از مشخصات هنر هخامنشی نقوش برجسته حیوانی و شواهد موجود در بدنه آثار معماری به جای مانده از آن دوران می باشد که روایت منظم از منظره پردازی های قدرت شاهانه و نمادهای پادشاهی را به تصویر می کشند. می دانیم که در روزگار هخامنشی برخی حیوانات و پرندگان مقدس شمرده می شد هنرمندان نقش آن ها را سمبل قرار داده و روی دیوارها، کاخ ها و معابد به صورت نقش برجسته عرضه می کردند علاوه بر نقش برجسته ها این حیوانات و پرندگان مقدس را نیز از طلا و نقره می ساختند. لذا هدف از این پژوهش بررسی نقوش پرتکرار حیوانی در هنر و معماری دوره هخامنشی بر بدنه ها و لوایح می باشد. نتایج تحقیق بیانگر نقش مهم و پرتکرار شیر و در مرتبه دوم گاو بر بدنه های مهم بناهای مختلف این دوره بوده و به عنوان نماد قدرت و مظهر آیین میترایی در ابراز وجوه مهم آیینی و ملی نقش آفرینی می کرده اند.

Keywords:

نماد , آثار حیوانی , هنر , تاریخ معماری , هخامنشیان