رابطه بین حمایت اجتماعی و امید به زندگی با سلامت روان در زنان و مردان تحت پوشش اداره بهزیستی شهرستان گچساران

در این پژوهش هدف برسی رابطه بین حمایت اجتماعی و امید به زندگی با سلامت روان زنان و مردان تحت پوشش اداره بهزیستی شهرستان گچساران بوده که این تحقیق از نظر هدف کاربردی و روش علمی- مقایسه ای است که جامعه مورد نظر زنان و مردان تحت پوشش سازمان بهزیستی شهرستان گچساران که مبتنی بر ۱۵۷۳ نفر که به کمک جدول مورگان ۳۰۸ نفر به عنوان نمونه آماری با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب گردیدند. در این تحقیق از سه پرسشنامه مربوطه (حمایت اجتماعی رسمیت و همکاران ۱۹۸۸، مقیاس امید به زندگی اشنایدر ۱۹۸۳ و سلامت عمومی گلربرگ و هیگر ۱۹۷۲ (GHQ) استفاده گردیده است و در نهایت به منظور تجزیه و تحلیل داده ها در سنجش توصیفی از (میانگین، انحراف معیار و ...) و در سنجش آمار استنباطی از (ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل واریانس چند متغیری، رگرسیون چندگانه، رگرسیون متوالی هم زمان و دیاگرام...) و نرم افزار مورد استفاده (SPSS۲۱) استفاده شده است و نتایج نشان دادند که بین حمایت اجتماعی با امید به زندگی و سلامت روان مردان و زنان تحت پوشش رابطه مثبت و معناداری وجود دارد با سطح معناداری (P≤۰/۰۳) بطوری که هرچه میزان حمایت اجتماعی افراد بیشتر باشد امید به زندگی و میزان سلامت روان آنان رو به افزایش می باشد.

Keywords:

حمایت اجتماعی ادراک شده , امید به زندگی , سلامت روان