بررسی اثربخشی یادگیری تلفیقی مبتنی بر رویکرد کلاس معکوس بر میزان یادگیری و انگیزه پیشرفت تحصیلی درس علوم دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر استفاده از روش کلاس معکوس در درس علوم بر یادگیری و انگیزه پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پایه پنج مدارس ابتدایی شهرستان گرگان در سال ۹۵-۹۶ انجام شد. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نوع شبه آزمایشی به شمار می رود. جامعه آماری شامل دانش آموزان پایه پنجم شهرستان گرگان در سال ۱۳۹۵ به تعداد ۳۸۹۹ نفر بوده اند. از میان مدارسی که در طرح تدریس تخصصی شرکت داشته اند، یک مدرسه به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شد. ابزار اندازه گیری شامل پرسشنامه انگیزش پیشرفت واینر و آزمون محقق ساخته یادگیری بود. برای سنجش پایایی و تشخیص دقت اندازه گیری آزمون ه محقق ساخته در پژوهش حاضر، هر آزمون در اختیار تعداد ۲۵ دانش آموز پنجم ابتدایی قرار گرفت. پس از جمع آوری آزمون ها و استخراج نتایج با کمک نرم افزار SPSS، ضریب پایایی از روش محاسبه آلفای کرونباخ برای پیش آزمون برابر ۰.۷۸، برای پس آزمون برابر ۰.۸۵ به دست آمد. روش تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی و آمار استنباطی (تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر، آزمون کولموگروف-اسمیرنوف و آزمون ماچلی) از طریق نرم افزارSPSS صورت پذیرفت. یافته های پژوهش نشان داد که استفاده از رویکرد کلاس معکوس بر یادگیری و انگیزه یادگیری دانش آموزان در درس علوم تاثیر مثبت و محسوس داشته است.

Keywords:

کلاس معکوس , یادگیری تلفیقی , یادگیری , انگیزش پیشرفت