بررسی رابطه شیوه های فرزند پروری والدین با عزت نفس و احساس خودکارآمدی کودکان

شناسایی بررسی ارتباط انواع شیوه های فرزندپروری والدین با عزت نفس و احساس خودکارآمدی کودکان بود. روش: پس رویدادی بود و در آن از تکنیک پیمایش استفاده شد. جامعه و نمونه آماری: شامل همه کودکان دبستانی شهر تهران (در سال تحصیلی ۹۹-۱۳۹۸) و مادران آنها شد و با روش نمونه گیری چندمرحله ای، حجم نمونه ای معادل ۱۷۵ کودک و مادران آنها به صورت تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل شیوههای فرزندپروری بامریند (۱۹۷۲)، پرسشنامه عزت نفس کوپر اسمیت (۱۹۶۷) و مقیاس پرسشنامه خودکارآمدی کودکان و نوجوانان موریس (۲۰۰۱) بود. یافته ها: برخلاف شیوه های فرزند پروری سهل انگارانه و مستبدانه، شیوه فرزند پروری مقتدرانه بر افزایش احساس خودکارآمدی و افزایش عزت نفس کودکان موثر است. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون چندمتغیری همزمان نشان داد شیوه فرزندپروری مقتدرانه براحساس خود کارآمدی و عزت نفس کودکان تاثیر معنادار دارد. درواقع شیوه فرزندپروری مقتدرانه می تواند باعث افزایش احساس خودکارآمدی و عزت نفس کودکان شود. و شیوه فرزندپروری سهل انگارانه و شیوه فرزندپروری مستبدانه اثر معناداری بر احساس خودکارآمدی و عزت نفس کودکان ندارد. نتیجه گیری: بر خلاف شیوه های فرزندپروری سهل انگارانه و مستبدانه که اثرگذاری منفی بر احساس خودکارآمدی و عزت نفس کودکان دارند، سبک فرزند پروری مقتدرانه تاثیری مثبت در افزایش این دو متغیر دارد و لازم است در جامعه تقویت شود.

Keywords:

شیوه های فرزند پروری , عزت نفس , احساس خودکارآمدی , کودکان