اثربخشی بازی درمانی انفرادی بر اساس رویکرد لوی بر بهبود مهارت خواندن و کاهش اضطراب دانش آموزان دارای اختلال خواندن

هدف پژوهش حاضر اثربخشی بازی درمانی انفرادی بر اساس رویکرد لوی بر بهبود مهارت خواندن و کاهش اضطراب دانش آموزان دارای اختلال خواندن بود. پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون– پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه پژوهش حاضر را ۱۴۸ دانش آموز مقطع ابتدایی (پایه اول تا پنجم) مراجعه کننده به مرکز مشکلات ویژه یادگیری شهر اردبیل در سال تحصیلی ۹۹-۹۸ تشکیل می دادند که از بین آن ها ۲۲ دانش آموز دارای اختلال یادگیری به روش تصادفی ساده و برحسب شرایط ورود به پژوهش در دو گروه آزمایش و کنترل (۱۳ نفر گروه آزمایش و ۱۳ نفر گروه کنترل) جای دهی شدند. برای شناسایی اختلال از آزمون های اختلال در خواندن و مقیاس اضطراب کودکان اسپنس– نسخه کودک استفاده گردید.برنامه مداخله بازی درمانی در ۸ جلسه ۶۰ دقیقه ای هفته ای ۳ جلسه بر روی گروه آزمایش اجرا شد و گروه گواه مداخله ای دریافت نکرد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از برنامه SPSS۲۲ استفاده شد و نتایج با آزمون های آمار توصیفی، لوین و تحلیل کورایانس مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بازی درمانی بر بهبود مهارت خواندن و کاهش اضطراب دانش آموزان دارای اختلال خواندن موثر است (P<۰/۰۱) با توجه به مسئله انعطاف پذیری مغز و مزایای عصب روان شناختی و عاطفه مثبت یادگیری در بازی، آموزش مولفه های شناختی در قالب بازی، باعث بهبود و بالا رفتن سطح عملکرد تحصیلی می شود که می تواند در مداخلات زودهنگام شناختی و عصب روان شناختی در پیش از دبستان نیز موثر باشد.

Keywords:

بازی درمانی , اختلال خواندن , مهارت خواندن , اضطراب