ارتباط بین سکوت سازمانی و مدیریت تغییر کارمندان اداره ورزش و جوانان استان های جنوب کشور

هدف از این پژوهش ارتباط بین سکوت سازمانی و مدیریت تغییر کارمندان اداره ورزش و جوانان استانهای جنوب کشورمی-باشد. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی بوده که به صورت میدانی به اجرا درآمده است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه کارمندان اداره ورزش و جوانان استان های جنوب کشور تشکیل دادند که تعداد آنها (۳۱۰=N) نفر بودند. نمونه های پژوهش بر اساس جدول مورگان و کرجسی ۱۷۲ نفر بودند. در این پژوهش برای گردآوری داده ها از دو پرسشنامه سکوت سازمانی (واکلا، ۲۰۰۵) و پرسشنامه مدیریت تغییر ( میل، ۲۰۰۳) استفاده شد. برای تعیین روایی پرسشنامه از نظر ۹ تن از متخصصین بهره گرفتیم و به منظور تعیین پایایی در بعد انسجام درونی با تکمیل ۳۰ پرسشنامه توسط کارکنان ضریب پایایی برای پرسشنامه ها با استفاده از شاخص آلفای کرونباخ از طریق نرم افزار اس پی اس اس نسخه۲۱ محاسبه استفاده گردید. نتایج تحقیق نشان داد که ارتباط مثبت و معناداری بین نگرش مدیریت عالی به سکوت، نگرش سرپرست به سکوت و فرصت های ارتباطی با مدیریت تغییر وجود دارد؛ یعنی (sig) بدست آمده است و کوچکتر از ۰/۵› P می باشد. هنگام وجود سکوت در سازمان، عملکرد کاهش و مدیریت تغییر سیر نزولی می یابد. هنگامی که جو سکوت در سازمان حاکم باشد، دیدگاه ها و عقاید فرصت بیان نخواهند یافت. یکی از عمده ترین صدمات ناشی از آن عدم همراهی کارکنان برای تغییرات می باشد، دانست همچنین سکوت سازمانی با محدود کردن اثربخشی تصمیم گیری های سازمانی و فرآیندهای تغییر در ارتباط است.

Keywords:

سکوت سازمانی , مدیریت تغییر , اداره ورزش و جوانان