بهبود رشد و عملکرد عدس (Lens culinaris Medik.) تحت تاثیر کودهای زیستی و روشهای کنترل علف های هرز

به منظور بررسی اثر کاربرد کودهای زیستی و شیمیایی در تلفیق با روش های کنترل علفهای هرز در عدس ، آزمایشی فاکتوریل ، در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. تیمارهای آزمایش در عامل اول شامل ، کودهای زیستی پتاپاور، فسفرپاور، نیتروپاور، میکوریزا، مخلوط آنها و کود شیمیایی بود و در عامل دوم ، دو تیمار کنترل علف هرز شامل : کاربرد علف کش پندی متالین به صورت پیش رویشی و دوبار وجین در طول فصل رشد بود. نتایج نشان دادند که پندی متالین منجر به حصول بیشترین عملکرد زیست توده و دانه در عدس شد. در بین تیمارهای کودی ، کود شیمیایی منجر به افزایش تراکم و زیست توده علفهای هرز و همچنین بیشترین عملکرد عدس شد. در بین کودهای زیستی ، کود پتاپاور بیشترین عملکرد عدس را باعث شد و مخلوط کودهای زیستی منجر به کاهش عملکرد و زیست توده عدس نسبت به سایر کودها شد. بیشترین عملکرد دانه (۱۶۴ گرم در مترمربع ) عدس در کاربرد تلفیقی پتاپاور و پندی متالین به دست آمد. با توجه به نتایج این آزمایش ، کاربرد کود زیستی پتاپاور به همراه پندی متالین به منظور کنترل علفهای هرز عدس به صورت پیش رویشی پیشنهاد می شود.

Keywords:

کنترل شیمیایی , کنترل زراعی , کنترل تلفیقی , پندی متالین , میکوریزا.