ساماندهی و توانمندسازی محله سیزده شهر زابل با استفاده از GIS

تغییر شرایط و عوامل مؤثر بر گسترش شهر و توسعه شهری در دهه های اخیر، در ایجاد تحولات محلات شهری جایگاه ویژهای داشته است. در حالی که ساماندهی و توانمندسازی شهرها بخش عمدهای از ادبیات شهرسازی را در سال- های اخیر به خود اختصاص داده است، اما استفاده از فناوریهای نوین (GIS) در جهت بهبود و توانمندیها، افزایش ایمنی، بالا بردن سطح امنیت و آرامش، توسعه پایدار، بهره وری، حفظ کالبد و هویت محله از جمله اهدافی است که در برنامه ریزی شهری و شهرسازی می باستی لحاظ گردد تا به یک محله توانمند و با صلابت رسید. که این معیارها و فاکتورها در سطح محلات شهر زابل لحاظ نشده یا کمتر لحاظ شده است. روش تحقیق توصیفی _تحلیلی که در آن اسناد کتابخانه ای و الکترونیکی و بررسیهای میدانی پیمایشی صورت گرفته است. داده های حاصل شده از بررسی میدانی پیمایشی به سیستم اطلاعات جغرافیایی وارده شده است داده های حاصل شده عبارت بودن از نوع کاربری، کیفیت ابنیه، نوع سازه، تعداد طبقات، عمر ابنیه، نما، تعداد طبقات، کیفیت معابر نوع آنها و بار ترافیکی محله که کلیه داده های حاصل در بانک اطلاعات سیستم ذخیره گردید. نتایج حاصله نشان داد که محله مورد مطالعه از لحاظ داشتن فاکتورهای یک محله پایدار در سطح قابل قبولی نیست چنانکه بعضی از معابر خاکی، نبود مبلمان، تأسیسات و تجهیزات در سطح محله و 86/5 درصد کیفیت ابنیه ها از نوع مرمتی، 54 درصد سازه از نوع آجر آهنی با بلوک سیمانی و 56 درصد عمر ابنیه ها 15 سال به بالا است و از نظر سایر شاخصها در سطح پایین و ضعیفی است. ساماندهی و توانمندسازی وضعیت محله سیزده، افزایش میزان مشارکت شهروندان و همکاری سازمانی یا بین بخشی را می طلبد.

Keywords:

محله , ساماندهی , توانمندسازی محله , شهر زابل , GIS