بررسی نقش مدرسه در تربیت دینی جوانان مورد مطالعه دانش آموزان ۱۸-۱۵ سال شهر کرج

تربیت دینی از ابتدا جزو جدا نشدنی نظام آموزشی جوامع بوده است و دائم یکی از دغدغه های اصلی نهاد هایی از جملهخانواده ، نظام آموزشی ، نهاد های فرهنگی و دولت ها بوده است . دین مسئله ای است که از دیرباز بشر به فکر انتقال آن بهنسل های بعد از خود بوده و انتقال فرهنگ از پدران به پسران از مهم ترین کار های همه دوران ها بوده و هست. مفهومتربیت دینی صرفا به معنای آموزش مسائل دینی نیست بلکه یک مفهوم همه جانبه است و تمامی ابعاد انسان را در بر میگیرد. دین یکی از نهاد هایی است که در کنار خانواده ،سیاست ،اقتصاد و ... با آموزش و پرورش ارتباط دارد . در جامعه ایراننیز مسایل دینی از جمله مسائلی است که هم خانواده ی دانش آموزان و جامعه به آن حساسیت دارند و مدام برنامه هاییبرای این امر دارند . طبق دیدگاه کارکردگرایان از جمله پارسونز و دورکهایم آموزش و پرورش کارکرد هایی در جامعه دارندکه در این مقاله به بررسی این دیدگاه و نظریه پرداخته خواهد شد .. در این مقاله سعی شده است نقش مدرسه را در تربیت دینی جوانان بررسی شود و برای این کار از دانش آموزان ۱۵-۱۸ ساله در شهر کرج با استفاده از روش پژوهش کیفی بهره برده شده است. با افراد به صورت جداگانه مصاحبه ای از نوع نیمه ساختاریافته انجام شده و سوالاتی درباره موضوع از آن هاپرسیده شد .در کل جوانان دین را در جامعه و از همه مهم تر در مدرسه می آموزند البته انتظارات جوانان را در این مسئلههنوز به درستی پاسخ نداده ایم و همین امر باعث ایجاد زاویه بی ن دانش آموزان و مسائل دینی شده است . باید راهکار هاییبهتر درمورد نحوه ی آموزش و یادگیری دین ارائه داد. این مسئله فقط در نوشتن و حفظ کردن و ارزشیابی پایانی خلاصهنمی شود و باید در ضمیر دانش آموزان نهادینه گردد. درباره وضعیت آموزشی محتوای کتاب ها و روش های تدریس کهمربوط به دین هستند باید بازاندیشی شود. در این پژوهش به این نتیجه رسیدیم که بین کیفیت و محتوای کتاب ها ،اخلاق و روش تدریس معلم و همچنین اجرای برنامه های مذهبی در مدرسه با نگرش دینی دانش آموزان رابطه ی معناداریوجود دارد

Keywords:

مدرسه , تربیت دینی , آموزش و پرورش , کارکردگرایی , دانش آموزان.