بررسی رابطه بین سرمایه اجتماعی سازمانی با رضایت شغلی در مدیریت شهری

خلاصه احساس رضایت مندی شغلی از اساسی ترین مولفه های بهداشت روان، پویایی، کارآمدی و رضایت شاغلان هر شغل و حرفه-ای است. پژوهشهای انجام شده در قلمرو رضایتمندی شغلی صاحبان مشاغل بیان گر این حقیقت است که هر قدر متولیان مشاغل مختلف از احساس رضایت شغلی بیشتری برخوردار باشند، از سلامت روان، نشاط درون، اندیشه تلاش و قابلیت خلاقیت و نوآوری افزون تری بهره مند بوده و کمتر دچار فرسودگی شغلی می گردند. کارکنان سازمان تامین اجتماعی به عنوان یکی از متولیان خدمت به مردم می باشند و رضایت شغلی آنان در کارایی و عملکرد سازمان بسیار تاثیرگذار خواهد بود. ترک اختیاری سازمان توسط کارکنان، به طور کلی برای سازمان و برای همه کسانی که از خدمات سازمان به نحوی استفاده می نمایند، نامطلوب، مخرب و هزینه بر است. از طرفی کارکنانی هم که بالاجبار در سازمان باقی می مانند و دارای تعهد سازمانی پایین هستند، بهره وری لازم را برای سازمان نخواهند داشت. به همین دلیل، سازمانها باید درصدد یافتن راهی برای افزایش تعهد سازمانی و در نتیجه کاهش ترک اختیاری سازمان توسط کارکنان و نیز افزایش میزان بهره وری و بهبود عملکرد آنها باشند.

Keywords:

کلمات کلیدی: سرمایه اجتماعی , رضایت شغلی , سازمان , مدیریت شهری.