تحلیل موانع شرکت کارمندان زن در برنامه های اوقات فراغت با تاکید بر فعالیت بدنی (مورد مطالعه: شهرداری منطقه ۸ شهر تهران)

هدف کلی پژوهش حاضر شناسایی موانع شرکت کارکنان شهرداری منطقه ۸ در فعالیت های اوقات فراغت با تاکید بر فعالیت-بدنی بود. جامعه آماری این پژوهش کارکنان زن منطقه ۸ شهرداری تهران بودند که تعداد آن ها ۲۰۰ نفر هست. نمونه آماری براساس جدول مورگان و کرجسی ۱۲۷ نفر و به صورت طبقاتی تصادفی انتخاب شدند. در این تحقیق از پرسشنامه موانع شرکت کارکنان در فعالیت های ورزشی (نادریان جهرمی و همکاران، ۱۳۸۸) استفاده شد. در محاسبه شاخص های گرایش به مرکز و پراکندگی از آماری توصیفی و برای بررسی سوالات تحقیق از روش آمار استنباطی استفاده شد. برای تعیین نرمال بودن توزیع داده ها از آزمون کلموگرف اسمیرنف و. برای اولویت بندی متغیرها از آزمون فریدمن در سطح معناداری ۰.۰۵ با کمک نرم افزار SPSS۲۲استفاده شد. نتایج نشان داد که در اولویت بندی عوامل بازدارنده فرهنگی اجتماعی، نگرش نامناسب همکاران به ورزش بانوان، در اولویت بندی عوامل بازدارنده اقتصادی، درآمد پایین کارمندان، در اولویت بندی عوامل بازدارنده نیروی متخصص،کمبود مربیان زن کار آزموده، در اولویت بندی عوامل بازدارنده نگرش خانواده، ممانعت خانواده از شرکت در فعالیت های ورزشی، در اولویت بندی عوامل بازدارنده مربوط به امکانات،نبودن تشکیلات ورزشی در محل کار و در اولویت بندی عوامل بازدارنده مربوط به رسانه ها، ضعف اطلاع رسانی اداره مهم ترین موانع بودند. هم چنین، نتایج آزمون فریدمن نشان داد که موانع اقتصادی در اولویت اول و موانع نیروی متخصص در اولویت دوم، موانع فرهنگی اجتماعی در اولویت سوم، موانع نگرش خانواده در اولویت چهارم، موانع امکانات در اولویت پنجم و موانع تبلیغات رسانه ها در اولویت آخر قرار دارند.

Keywords:

موانع شرکت , کارکنان شهرداری منطقه ۸ , فعالیت های اوقات فراغت با تاکید بر فعالیت بدنی