تاثیر روش تدریس ساخت گرایی همراه با دست سازه در هندسه (خاصیت چهارضلعیها) برپیشرفت تحصیلی دانش آموزان پایه ی هشتم ناحیه ی ۲ یزد

هدف از پژوهش حاضر، مقایسه ی تاثیر روش تدریس ساختگرایی با سنتی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پایه ی هشتم در درس هندسه است. روش پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون در گروه آزمایش و کنترل می باشد. آزمودنیهای پژوهش، ۱۲۰ دانش آموز دختر پایه ی هشتم ناحیه ی ۲ یزد که در دو مدرسه ای عادی و نمونه مشغول به تحصیل می باشند. در گروه آزمایش تدریس موضوع خاصیت چهارضلعیها با روش ساخت گرایی E۵ همراه با دست سازه ارائه شد و به طور هم زمان گروه کنترل، با روش تدریس متداول (سنتی) آموزش دیدند. برای بررسی تفاوتهای دو گروه و مقایسه ی ثمرات هر گروه، قبل و بعد از مداخله، از آزمون آماری استفاده شد. یافته های پژوهش نشان میدهد که پیشرفت تحصیلی گروه آزمایش، که با روش تدریس مبتنی بر ساخت گرایی E۵ آموزش دیدند، از گروه کنترل که با روش تدریس متداول (سنتی) آموزش دیده اند، بالاتر است

تاثیر روش تدریس ساخت گرایی همراه با دست سازه در هندسه (خاصیت چهارضلعیها) برپیشرفت تحصیلی دانش آموزان پایه ی هشتم ناحیه ی ۲ یزد Keywords:

روش تدریس ساختگرایی , دست سازه , روش تدریس سنتی , پیشرفت تحصیلی , هندسه.