بررسی روندها، سیاست ها و تاثیرات مدیریت جریان کالا فرامرزی در ایران و کشورهای جهان؛ مطالعه موردی: منطقه مرزی چابهار

یکی از راه های توسعه مناطق کمتر برخوردار جنوب شرق کشور گسترش شبکه مدیریت جریان کالا جهانی می باشد که با اتصال کشتیرانی دریایی، حمل و نقل داخلی و مدیریت موجودی در انبارها محقق می گردد. شبکه حمل و نقل کانتینری دریایی تا حد قابل توجهی تکامل یافته است و اهمیت بسیار زیادی در زنجیره تامین جهانی دارد، با این حال، حمل و نقل کانتینر بین فرستنده و گیرنده عمدتا از دیدگاه شرکت های کشتیرانی با تمرکز بر تحویل کانتینر بین بنادر مورد مطالعه قرار گرفته است و اپراتورهای پایانه کانتینری خدمات بارگیری و تخلیه بین مبدا و مقصد خطوط کشتیرانی اقیانوسی و حمل و نقل داخلی را ارائه می دهند، اما خدمات حمل و نقل کانتینری ترکیبی بین فرستنده و گیرنده با ارائه خدمات تخصصی با توجه به نوع کالا، باعث صرفه جویی در زمان و هزینه برای فرستنده و گیرنده می شود. از این روی مدل سازی شبکه لجستیک جهانی با در نظر گرفتن کل مدیریت حمل و نقل کانتینری ترکیبی بین فرستنده و گیرنده نیاز به ادغام حمل و نقل دریایی و حمل و نقل داخلی در یک چشم انداز ترکیبی دارد. پژوهش حاضر از نوع کاربردی و از لحاظ روش بررسی توصیفی - تحلیلی می باشد و بر روش عملی زنجیره حمل و نقل کانتینری ترکیبی، به ویژه از نقطه نظر لجستیک فرامرزی در مناطق مرزی چابهار تمرکز دارد و آمار ارئه شده با استناد به بانک جهانی، سازمان بنادر و کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران و پژوهش های معتبر علمی می باشد. طبق مطالعات انجام شده انتظار می رود با روش پیشنهادی شاهد کاهش هزینه های لجستیکی تا ۷/۱۶ درصد باشیم. همچنین نتایج نشان می دهد توجه به توسعه منطقه مرزی چابهار می تواند نقش بسزایی در بهبود روابط تجاری با کشور های همسایه شرقی و شمال شرقی و حتی فرامرزی داشته باشد.

Keywords:

مدیریت جریان کالا , حمل و نقل ترکیبی , کشتیرانی , کریدور شمال - جنوب , منطقه مرزی چابهار