رودخامه جاجرود به عنوان یکی از مهمترین منابع آبی شهر تهران به شمار می رود و وضعیت آن بصورتی است که در سراسر مسیر آن ، منابع آلاینده متفاوت شامل فاضلابهای صنعتی ، شهری ، کشاورزی و دامداری موجبات آلودگی آن را فراهم می آورند . در پژوهش حاضر برخی خواص فیزیکو شیمیایی و نوع و میزان منابع آلاینده
رودخانه جاجرود بررسی می شود و نتیج بدست آمده با استانداردهای جهانی مقایسه می گردد تا بدینوسیله پیش بینی هاس لازم در راستای حفظ آب این رودخانه را فراهم نمود.جهت اجرای این طرح ، از آب
رودخانه جاجرود در دو زمان پر آبی و کم آبی نمونه برداری شد. محل نمونه برداریها ، از هفت ایستگاه در طول رودخانه ، چهار پساب کارخانه و یک آب زیرزمینی بوده است. در آزمایشگاه ، PH ، هدایت الکتریکی ، میزان تقاضای اکسیژن شیمیایی و بیوشیمیایی ، مقادیر اکسیژن محلول ، کلسیم ، منیزیم ، سدیم ، پتاسیم ، سولفات ، کلرید ، فسفات ، نیترات ، کربنات و بی کربنات نمونه های گرفته شده اندازه گیری شد. نتایج این پژوهش نشان داد در هر منطقه که متاثر از فعالیتهای مختلف انسانی ، صنعتی و کشاورزی بوده است ویژگی های اندازه گیری شده تغییراتی داشته اند و این تغییرات در دوره کم آبی بیشتر شده است . در سایر قسمتها تغییرات قابل ملاحظه ای دیده نمی شود . نتیجه گیری شد که آب
رودخانه جاجرود جهت مصارف صنعتی ، کشاورزی و پرورش ماهی مناسب بوده ولی برای مصارف آشامیدنی باید تصفیه کامل گردد. پیشنهاد می شود از صدور هرگونه مجوز جهت صنایع آلاینده رودخانه جلوگیری شود و به کشاورزان آموزش لازم در زمینه استفاده صحیح از کودهای شیمیایی و سموم شود.