یکی از رویه های جدید در ساخت مسکن، سیستم برنامه ریزی شده است که همان
معماری مدولار است. از طرف دیگر، معماری در طول تاریخ، همواره با طبیع ت در تعامل و ارتباط بوده است، زیرا در بستر طبیعت شکل گرفته است و به همین دلیل، طبیعت به عنوان شالوده و زیربنای نظریه های معماری، مطرح بوده و الگویی هوشمند محسوب می شود. هدف از مطالعه حاضر بررسی وجود ارتباط و پیوند بین دو رویکرد
معماری مدولار و بیونیک در
فرم ساختمان های مسکونی می باشد. برای رسیدن به این منظور، با روش کیفی (توصیفی تحلیلی) و استفاده از مطالعات کتابخانه ای و مشاهده غیر - مستقیم، به گردآوری اطلاعات، توصیف و تلخیص و تجزیه و تحلیل آنها پرداخته شده است. یافته ها و نتایج مطالعات و بررسی ها حاکی از آن است که با توجه به نیاز شدید جامعه امروز به مسکن و ساخت بناهایی که از نظر اقتصادی مقرون به صرفه بوده و بتواند در مدت زمان کوتاه به تولید انبوه آن دست یافت، رویکرد مدرن مدولار در معماری علاوه بر اینکه موجب بهینه سازی عملکرد در ساخت و ساز گشته و کاهش هزینه ها را به دنبال دارد، از طرف دیگر به این سبک معماری میتواند عنصر پایداری را نیز که در
فرم ساختمان های مسکونی حائز اهمیت است، اضافه نمود. همچنین با ترکیب و ادغام این رویکرد با سیستم بینی یا زیست گرا، علاوه بر تحقق اهداف مذکور ساختمان های تولید خواهد شد که نه تنها در تضاد و مقابله با محیط زیس ت نبوده بلکه همگام، همراه و سازگار با طبیع ت بوده و می تواند از عنص ر زیبایی شناختی استحکام، مقاومت و تنوع آن نیز بهره ببرد و نیازهای انسان حاضر در جوامع مختلف کنونی را برطر ف سازد. بنابراین طراحی ساختمان های مسکونی با بهره گیری از دو رویکرد مولار و بیونیک موجب بهره وری از ویژگی های هر دو سیستم شده و چشم انداز مثبتی برای به کارگیری ا رتباط و پیوند این دو سیستم معماری ملاحظه می گردد. این دو رویکرد، ارتباطی تعاملی و متقابل خواهند داش ت که موج ب اثربخشی بیشتر آنها نسبت به استفاده از یک رویکرد به تنهایی می باشد.