اثر مثبت آلومینیوم در کاهش سمیت مس بر فعالیت نیترات ردوکتاز و آنزیم های آنتی اکسیدانی کلرلاولگاریس (Chlorella vulgaris Beijernick)

کلرلا ولگاریس در محیط کشت BG -۱۱ با ۵ غلظت مس (۱۰، ۲۰، ۳۰، ۴۰، ۵۰ میکرومولار) بدون آلومینیوم و با آلومینیوم (۳۰۰میکرومولار) و ۱/۷ pH به مدت ۱۰ روز در ۲۰ ساعت روشنایی و ۴ ساعت تاریکی رشد داده شد. در این تحقیق اثرتیمارهای مختلف روی فعالیت آنزیم های پراکسیداز، کاتالاز،آسکوربات پراکسیداز و سوپر اکسیددیسموتاز، نیترات ردوکتاز مورد ارزیابی قرار گرفت. افزایش غلظت مس باعث افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی گردید. در حضور آلومینیوم فعالیت کاتالاز در تمامی تیمارهای مس نسبت به شاهد کاهش معنی داری نشان داد، اما فعالیت پراکسیداز وآسکوربات پراکسیداز در تیمار ۲۰ میکرومولارکاهش معنی داری نسبت به شاهد نشان داد. همچنین کاهش معنی داری در فعالیت آنزیم های کاتالاز، پراکسیداز وآسکوربات پراکسیداز در ۲۰ میکرومولارمس با آلومینیوم نسبت به تیمار ۲۰ میکرومولار مس بدون آلومینیوم مشاهده گردید. نتایج نشان داد اثرغلظتهای مختلف مس بدون آلومینیوم برفعالیت نیترات ردوکتاز معنی دار نمی باشد. در تیمارهای مس وآلومینیوم بیشترین فعالیت آنزیم نیترات ردوکتاز در غلظت ۴۰ میکرومولار مشاهده گردید که این افزایش نسبت به تیمار ۲۰ میکرومولار معنی دار و نسبت به سایر تیمارها و شاهد معنی دار نمی باشد. افزایش بعضی آنزیم های آنتی اکسیدانی در حضور آلومینیوم منجر به کاهش سمیت مس و افزایش رشد جلبک گردید.

Keywords:

آلومینیوم , آنزیم های آنتی اکسیدانی , کلرلا ولگاریس , سمیت مس , نیترات ردوکتاز