مطالعه و تبییه راهکارهای پیشگیری از شرب خمر در حقوق کیفری ایران

شرب خمر از دیرباز مورد توجه متون دینی ادیان مختلف و سیاست تقنینی جوامع بشری بوده است و به دلیل مضرات شخصی و اجتماعی آن همواره مورد نکوهش و البته جرم انگاری قرار گرفته است.آنچه مشخص است مربوط به این امر است که جرم شرب خمر مانند سایر پدیده های مجرمانه دارای یکسری از علل و عوامل شکل دهنده است که به کمک علم جرم شناسی کشف و بررسی شده است که بخشی از آن در قوانین کیفری متبلور می شود.در این پژوهش که به روش توصیفی و تحلیلی تهیه و تنظیم شده است تلاش گردیده تاپس از آشنایی با مفاهیم الی،از منظر نظریه های مختلف جرم شناسی به بررسی پدیده مجرمانه شرب خمر پرداخته شده و نظریه های جرم شناسی در این خصوص و مورد واکاوی قرار گیرد،آنچه که از مجموعه نظریه ها یافت می شود بدین ترتیب است که راه کارهای پیشگیرانه از جرم با استفاده از ظرفیت پیشگیری وضعی و اجتماعی می تواند موثر باشد و در متن قوانین کیفری نیز راه کار های بازدارنده و پیشگیرانه با وضع مجازات حدی و تعزیری مقرر شده است،ضمن اینکه در قوانین کیفری داخلی مبتنی بر پیشگیری از وقوع شرب خمر،اصل مجازات مستی و جرایم در حال مستی است و رفع مسئولیت کیفری فرد مست به عنوان یک امر استثناء و صرفا در حالت مسلوب الارادگی تحقق می یابد

Keywords:

شرب خمر , مشروبات الکلی , پیشگیری از شرب خمر , پیشگیری وضعی , پیشگیری اجتماعی