فلسفه استغفار معصومین (ع)
Publish place: Speech of Wisdom، Vol: 4، Issue: 8
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 128
This Paper With 19 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_TWJ-4-8_004
تاریخ نمایه سازی: 12 شهریور 1401
Abstract:
از دیرباز عصمت پیامبران و ائمه (ع) از مسائل بسیار مهم در قلمروی عقاید دینی و بخش حجیمی از ادبیات دینی و معارف اسلامی را به خود اختصاص داده است. در نگاه شیعه پیامبر (ص) و اهل بیت (ع) از هرگونه رجس و آلودگی مطهرند و از خطا و خطا معصوم هستند. با این حال در دعا ها و مناجاتهای اهل بیت (ع) فرازهای است که ایشان به گناهان بزرگ اعتراف کرده اند و به ناله و التماس مغفرت طلبیده اند. یک نمونه از این مناجات ها، دعای ابی حمزه است که منتسب به امام زین العابدین (ع). در نوشتار حاضر با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی نسبت این رفتار پیامبر (ص) و اهل بیت (ع) را با عصمت بررسی میشود و روشن شد که میان عصمت و استغفار هیچ تعاند وجود ندارد. یافته ها نشان می دهد که استغفار امامان (ع) نشانه خوف و خشیت آنان از خداوند متعال، نشانه ژرفای معرفت آنان نسبت به خداوند متعال، نشانه تجلی هیبت و عظمت الهی بر قلب آنان، به خاطر قصور در مراتب پیشین، استغفار از زبان امت و احتمالات دیگر که در نوشتار حاضر ذکر شده است. افزون بر آن می توان وجوهی از توبه و استغفار را در نظر گرفت که نه تنها تلائم بلکه بر تلازم عصمت و استغفار دلالت دارد.
Keywords:
Authors
امانی جواد
دانش پژوه کارشناسی ارشد کلام اسلامی از کشور لبنان، مجتمع آموزش عالی بنت الهدی، جامعه المصطفی (ص) العالمیه، قم، ایران.
معصومه گل گلی
استادیار کلام اسلامی جامعه المصطفی(ص) العالمیه، مجتمع آموزش عالی بنت الهدی، قم، ایران.