بررسی میزان توانمند سازهای چابکی در ده دانشگاه دولتی شهر تهران

هدف از پژوهش حاضر بررسی میزان توانمند سازهای چابکی در ده دانشگاه دولتی شهر تهران بود. این پژوهش با استفاده از روش پژوهش پیمایشی به بررسی میزان کاربست توانمند سازهای چابکی در دانشگاه ­های دولتی شهر تهران پرداخت. جامعه­ آماری، اعضای­ هیئت علمی ده دانشگاه دولتی شهر تهران بودند، حجم نمونه به روش نمونه ­گیری تصادفی­طبقه­ای ۳۵۴ نفر برآورد شد. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه محقق ­ساخته بوده و  تجزیه ­و تحلیل آماری داده­ ها با استفاده از آزمون t تک نمونه ­ای اجرا گردید. نتایج آزمون t تک نمونه ای نشان داد عامل تشکیل سازمان دانش­ محور، غیر معنی دار و میانگین آن نزدیک به متوسط است. بنابراین میزان کاربست توانمند سازهای چابکی در دانشگاه ­های مورد مطالعه از وضعیت مطلوبی برخوردار نبوده و صرفا در زمینه توانمندسازی فناوری اطلاعات وضعیت مناسب ­تری نسبت به سایر عوامل گزارش شده است. نتایج نشان داد این دانشگاه ها در خصوص هدایت رساله ­ها به سمت خلق ارزش و تولید ثروت، تجاری ­سازی ایده­ های علمی، سوق دادن اساتید از ترجمه به سمت خلاقیت، استفاده از نظرات اعضای هیئت علمی در جهت توسعه، فراوری محصولات خام و ایجاد ارزش افزوده، تاسیس شرکت های دانش بنیان و تامین نیازهای پژوهشی دولت توسط دانشگاه، وضعیتی نزدیک به متوسط دارند.

Keywords:

چابکی , توانمند سازها , سازمان , دانشگاه های دولتی