مبانی فلسفی الگوی پرورش تفکر راهبردی مدیران دانشگاه سیستان و بلوچستان

پژوهش حاضر به بررسی مبانی فلسفی الگوی پرورش تفکر راهبردی دانشگاه سیستان و بلوچستان می­پردازد. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از لحاظ ماهیت گردآوری اطلاعات، توصیفی از نوع پیمایشی است که به روش آمیخته (کیفی و کمی) انجام شد. جامعه آماری در بخش کیفی شامل ۱۴ نفر از اساتید خبره و برجسته با مرتبه علمی دانشیار و استاد شاغل در دانشگاه سیستان و بلوچستان می­باشد. که با تکنیک گلوله برفی بصورت هدفمند انتخاب شدند؛ و در بخش کمی جامعه آماری شامل ۳۶۹ نفر از اعضای هیئت­علمی ۱۲ دانشکده دانشگاه سیستان و بلوچستان با مرتبه علمی مربی، استادیار، دانشیار و استاد می­باشند که بر اساس جدول کرجسی و مورگان به تعداد ۱۸۸ نفر با روش نمونه­گیری تصادفی طبقه­ای بر حسب دانشکده و مرتبه علمی انتخاب گردیدند. ابزار جمع­آوری اطلاعات در بخش کیفی مصاحبه نیمه ساختاری و در بخش کمی پرسشنامه محقق ساخته بود. یافته­های نشان داد مبانی فلسفی الگوی پرورش تفکر راهبردی مدیران دانشگاه سیستان و بلوچستان شامل ۱۸ مولفه اصلی نگرش فلسفی، نگرش سیستمی و مفهومی، دوراندیشی و آینده نگری، ویژگی­های رفتاری، عوامل انگیزشی، عوامل ساختاری، فرهنگ دانشگاهی، یادگیری سازمانی، تفکر انتقادی، محیط پیرامونی، محیط سازمان، تعارض سازمانی، تصمیم­گیری هوشمندانه، اصلاح ساختارهای سازمانی، استعدادیابی و شایسته پروری، طراحی استراتژی­های خلاقانه، پرورش مدیران استراتژیست، ایجاد مزیت رقابتی می­باشد. نتایج پژوهش نشان داد که مدیران دانشگاهی، باید دارای درکی کلی از محیط دانشگاه باشند، آنها باید خلاق بوده و دارای چشم اندازی برای آینده سازمان باشند.

Keywords:

پرورش تفکر , تفکر راهبردی , تصمیم گیری هوشمندانه