بررسی تاثیر بی تمرینی و تمرین مجدد بر شاخص های عملکردی وزنه برداران جوان نخبه

بی تمرینی پدیده ایی است که موجب بروز اختلالات فیزیولوژیکی و عملکردی در ورزشکاران می شود. هدف از انجام تحقیق حاضر بررسی تاثیر۱۵ روز بیتمرینی و۳۰ روز تمرین مجدد بر متغیرهای عملکردی وزنه برداران جوان نخبه بود. به همین منظور، تعداد۱۰ وزنه بردار جوان نخبه استان اردبیل با میانگین سنی۱۸ ۱/۷۶ سال، به صورت داوطلبانه انتخاب و متغیرهای عملکردی( یکضرب تکنیک، دوضرب تکنیک، یک ضرب سرپا، دو ضرب سرپا، پا از پشت، پا از جلو) آنان در سه دوره انجام تمرین، بی تمرینی وتمرین مجدد اندازه گیری شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از روش آماری اندازه گیری های مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد که بعد از ۱۵ روز بی تمرینی متغیرهای عملکردی وزنه برداران کاهش معنی داری پیدا می کند (P ≥۰/۰۵) و این کاهش با انجام ۳۰ روز تمرین مجدد بعد از دوره بی تمرینی، افزایش معناداری پیدا می کرده (P ≥۰/۰۵) و به سطح قبل از دوره بی تمرینی می ر سد. بر ا ساس نتایج چنین می توان نتیجه گیری کرد که ۱۵ روز بی تمرینی کامل منجر به تغییرات منفی در عملکرد شش حرکت اصلی وزنه بردارن جوان نخبه می شود و بعد از انجام ۳۰ روز تمرین مجدد تاثیرات منفی دوره بی تمرینی از بین رفته وعملکرد وزنه بردارن جوان به سطح قبل از دوره بی تمرینی برمی گردد.

Keywords:

وزنه برداران , بی تمرینی , تمرین مجدد , یکضرب , دوضرب.