اثر ۸ هفته تمرین تمرین فانکشنال شدید و مصرف کوآنزیم Q۱۰ بر مقاومت به انسولین زنان چاق

گسترش چاقی و شیوع آن به عنوان یکی از مهمترین عوامل خطرزای قلبی عروقی در عصر حاضر محققان را به تلاش برای راهی جهت مهار آن از طریق سبک زندگی سالم واداشته است. بنابراین هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر ۸ هفته تمرین عملکردی شدید(HIFT) ۲۰۱ و مصرف Q۱۰ بر عوامل هموستاز گلوکز زنان چاق بود. بر همین اساس ۲۰ زن چاق ۳۳/۰۵±۵/۴۵) سال، ۱۶۰/۸±۱/۴۸ سانتیمتر، ۷۱/۵۱±۸/۴۳ کیلوگرم) در یک کارآزمایی بالینی نیمه تجربی پیش آزمون-پس آزمون به دو گروه Q۱۰ +HIFT و +HIFT دارونما تقسیم شدند. مداخله تمرینی به مدت ۸ هفته و ۳ روز در هفته در هر دو گروه اجرا شد، گروه مکمل یا دارونما نیز قرص Q۱۰ را به مدت ۸ هفته، هر روز و روزی ۲ مرتبه ۲۰۰) میلیگرم) مصرف میکردند. نمونه های خونی قبل و پس از مداخلات ۸ هفتهای جهت سنجش سطوح سرمی گلوکز، انسولین و نیمرخ لیپیدی اندازهگیری شد. برای آزمون فرضیه ها نیز از آزمون t وابسته جهت بررسی اندازهگیریها درون گروهی و از آزمون کوواریانس جهت بررسی تفاوتهای بینگروهی استفاده شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که میزان سرمی گلوکز (p=۰/۰۰۱)، انسولین (p=۰/۰۰۱)، (p=۰/۰۰۱) HOMA-IR به طور معناداری پس از هشت هفته در هر دو گروه کاهش یافت، هر چند تفاوت بین گروهی دیده نشد. بنابراین مطالعه حاضر نشان داد علیرغم بهبود عوامل خطرزای قلبی عروقی مثل مقاومت به انسولین پس از ۸ هفته HIFT، Q۱۰ تاثیر زیادی بر این تغییر ندارد.

Keywords:

چاقی , تمرین فانکشنال شدید , ال-کارنیتین , مقاومت به انسولین