تغییرات آب و هوایی و رژیم بین المللی حقوق مالکیت فکری

رژیم های بین المللی حقوق مالکیت فکری سازوکاری محوری و تاثیرگذار به منظور مدیریت و کنترل تغییرات آب وهوایی است. مسئولیت کشورهای توسعه یافته و درحال توسعه نسبت به تغییرات اقلیمی برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای و تاثیرات منفی گرمایش زمین در کانون توجه و عملکرد حقوق بین الملل قرار دارد. در مذاکرات بین المللی، اختلاف نظر مربوط به نقش و تاثیر حقوق مالکیت فکری و به بیان دقیقتر حق اختراع در توسعه و انتشار فناوری های سازگار با محیط زیست و کاهش تاثیرات منفی در گرمایش زمین است. حقوق مالکیت فکری مشوق نوآوری های سبز و پیش شرط موثری در توسعه و انتقال فناوری در کشورهای توسعه یافته است، در حالی که کشورهای در حال توسعه حقوق مالکیت فکری و رفتار انحصارطلبانه مالکان آن را به عنوان مانع اصلی دریافت فناوری های سبز می دانند. پرسش اصلی مقاله حاضر آن است که رژیم های بین المللی حقوق مالکیت فکری موثر در کاهش تغییرات آب وهوایی در چه وضعیت و جایگاهی قرار دارند. یافته های مقاله حاکی از آن است که سیستم مالکیت فکری موثر در کاهش تغییرات آب وهوایی به واسطه نفوذ روزافزون در سطح رژیم های بین المللی دارای ظرفیت بالقوه ارائه نتایج مثبت و تقاضای منافع عمومی برای یافتن راهحل برای کاهش تغییرات آب وهوایی موضوع گفتگوها و همکاری های مستمر و گسترده دیپلماتیک در مجامع بین المللی و در سطح عملی دررابطه با شرکت های خصوصی است. مقاله حاضر توصیفی و تحلیلی بوده و گردآوری اطلاعات نیز به روش کتابخانه ای و مراجعه به منابع معتبر صورت می گیرد

Keywords:

رژیم های حقوقی بین المللی , مالکیت فکری , تغییرات آب و هوایی , انتقال تکنولوژی , فناوری سازگار با محیط زیست