شناسایی جایگاه شهرداری ها در حاکمیت حقوق عمومی شهر

با شناسایی مسئولیت های متقابل شهروندان و شهرداری در قبال یکدیگر و جایگاه حقوق عمومی شهروندان در قوانین و مقررات و بررسی رابطه موقعیت شهروندی و دموکراتیک بودن حکومت کاملا مشهود است که شهرداری گاهی با کنترل قدرت عمومی و سیاسی خود و کمرنگ کردن آن به نفع شهروندان به تکالیف و تعهدات خود در قبال شهروندان و رعایت حقوق عمومی شهروندی عمل کرده است، از سوی دیگر نیز شهروندان بر این واقعیت واقف اند که حقوق جمعی و مصلحت اجتماعی بر حقوق فردی- شهروندی ارجح است. شهرداری به عنوان یکی از مهم ترین عناصر مدیریت شهری می تواند نقشی تاثیرگذار در ارائه خدمات عمومی و اداره شهر داشته باشد. نقش نهاد شهرداری در مدیریت شهری درجات مختلفی دارد که در برخی موارد حاکمیت تام نیز می تواند داشته باشد درصورتی که حقوق عمومی شهر مدنظر باشد که این حقوق در نظام حقوقی ایران در قانون شهرداری ها مصوب ۱۳۳۴ آورده شده است. مهم ترین هدف پژوهش حاضر، تبیین جایگاه، وظایف، مسئولیت ها و اختیارات شهرداری ها به عنوان یک نهاد رسمی در اجرای حقوق عمومی شهر است. نتایج پژوهش نشان داد که تا زمانی که وظایف شهرداری به صورت روشن مشخص نشود، تعیین مشخصات شهردار به درستی و دقت نیز کاری مشکل است، چراکه ملاک های انتخاب شهردار را وظایف او و توانایی او در انجام آن وظایف تعیین می کند و متاسفانه در قانون شهرداری های ایران اختلاف نظر وجود دارد، برخی شورای اسلامی شهر یا وزارت کشور را به عنوان بالاترین مقام اجرائی شهرداری می دانند، اما برخی دیگر شهردار را بالاترین مقام اجرائی شهرداری می شناسند لذا جایگاه شهرداری ها در حاکمیت حقوق عمومی شهر تاکنون واضح مشخص نشده است و همین موانع بزرگی را ایجاد کرده است.

Keywords:

جایگاه شهرداری ها , حاکمیت , حقوق عمومی , شهر , شهروندان.