اهمیت نظام مراقبت های بهداشتی اولیه در شرایط اپیدمی بیماری ها ؛ مروری بر تجربیات موفق کشورها به منظور ارائه یک الگو کاربردی منطبق بر شرایط کشور ایران

زمینه و هدف : در اپیدمی بیماری های واگیردار یکی از نکات مورد توجه، دسترسی مردم به مراقبت های بهداشتی اولیه و مدیریت مداوم مشکلات بهداشتی است. اهمیت برنامه ریزی و سازماندهی مراقبت های اولیه برای نیازهای بهداشتی اساسی در جوامع، به ویژه افراد آسیب پذیر، به موازات رفع نیازهای خاص اپیدمی احساس می شود. استفاده از الگوهای ارائه شده در برابر پاسخ به بحران بیماری های همه گیر، به جهت تقویت عملکرد نظام های سلامت در برابر شرایط اضطرار بهداشت عمومی در آینده و همچنین توانایی پاسخگویی به چالش ها و فشار مزمن رو به رشد، ضروری است. مواد و روش ها : روش جست و جو در این مطالعه شامل مقالاتی بود که به اهمیت مراقبت های بهداشتی اولیه در شرایط اضطراری و راه های تقویت برای پاسخ گویی مناسب به این شرایط، پرداخته بودند. استخراج مطالعات انگلیسی با استفاده از پایگاه های داده Google scholar، science direct، Scopus، PubMed، web of science انجام شد و همچنین برای مطالعات فارسی نیز از پایگاه های داده ای SID، Magiran جستجو شده اند که از طریق جستجوی پیشرفته و طراحی استراتژی جست وجوی منسجم بازیابی شدند بررسی نهایی جهت غربالگری از متن اصلی متون صورت پذیرفت. انتخاب مقالاتی که به بیان درس آموخته کشورهای موفق در کنترل بیماری های واگیر پرداخته بودند، در دستور کار قرار گرفت در پایان غربالگری تعداد ۸ مقاله اصیل،۱ کتاب، ۲ گزارش، ۲ راهنما، ۲ بسته سیاستی و در مجموع تعداد ۱۵ مطالعه انتخاب شد. یافته ها : مطالعات نشان داد که در هنگام شرایط اضطرار سلامت، تقویت اصول PHC و استفاده از ظرفیت های آن برای کنترل بیماری از فشار وارد بر نظام سلامت می کاهد؛ همچنین توانمند کردن ظرفیت هایی مانند هماهنگی بین بخشی، درون بخشی ، مشارکت مردم و جوامع در تمام امور، جامعیت ارائه خدمات برای همه افراد به طور فراگیر و استفاده بهینه از منابع محدود در این شرایط، مراقبت از دور و مراقبت در منزل در شرایط بحران همه گیری بیماری های واگیر، راه دیگری برای کاهش مواجه بابیماری و در عین حال تداوم ارئه خدمات و مراقبت به افراد و بیماران با استفاده از تکنولوژی و روش های مناسب است. از روش های فوق برای پایش، رهگیری افراد مبتلا و ارائه مراقبت به بیماری استفاده شده بود. نتیجه گیری : با جمع آوری اقدامات و درس آموخته های دیگر کشورها و اشاره به ظرفیت و شرایط کشور ایران در حوزه سلامت، با دانستن اصول و اجزا مراقبت های بهداشتی اولیه، با کنار هم قرار دادن این موارد به جهت تقویت و توانمندسازی نظام PHC در شرایط اضطرار شیوع بیماری های واگیر، به تدوین یک الگو کاربردی در سطح کشور پرداخته شد که در آن، هدف تدام ارائه مراقبت، کنترل و کاهش بار بیماری در شرایط اضطرار بود.

Keywords:

مراقبت های بهداشتی اولیه , بلایا , شرایط اضطراری , Best Practices Response , PHC