سنجش نگرانی از ویروس کرونا در یک نمونه غیر بالینی با استفاده از مقیاس نگرانی از بیماری ویروس کرونا (کووید ۱۹)

مقدمه و هدف: شیوع بیماری ویروس کرونا (کووید۱۹) یک مشکل بهداشت عمومی و یک چالش بزرگ در جهان، از جمله ایران است. اهداف مطالعه حاضر عبارتند بودند از: الف) بررسی خصوصیات روان سنجی و ساختار عاملی مقیاس نگرانی از بیماری ویروس کرونا (کووید۱۹)، ب) بررسی همبستگی نمرات مقیاس نگرانی از بیماری ویروس کرونا (کووید۱۹) با مقیاس ترس از بیماری کووید ۱۹، و ج) بررسی تفاوت های جنسیتی در مقیاس نگرانی از بیماری ویروس کرونا (کووید ۱۹).روش پژوهش: این یک پژوهش توصیفی- مقطعی بود. یک نمونه در دسترس از ۱۲۵دانشجوی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی ایران انتخاب شد. مقیاس نگرانی از بیماری ویروس کرونا (کووید ۱۹) و مقیاس ترس از بیماری کووید ۱۹ بر روی دانشجویان اجرا گردید. داده ها با استفاده از آمار توصیفی، آزمون t، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل عامل مولفه های اصلی، تجزیه و تحلیل شدند.نتایج: یافته ها نشان داد که آلفای کرونباخ مقیاس نگرانی از بیماری ویروس کرونا (کووید۱۹) ۰/۹۴ است. سه عامل برای این مقیاس استخراج شد که "عفونت / عدم ایمنی"، "بی ثباتی / ترس از انزوای اجتماعی"، و "ناامنی / ترس از مرگ" نامگذاری شدند. نمره مقیاس نگرانی از بیماری ویروس کرونا (کووید ۱۹) با نمره مقیاس ترس از بیماری کووید ۱۹ همبستگی مثبت (r=.۶۷)داشت. تفاوت جنسیتی در نمره مقیاس نگرانی از بیماری ویروس کرونا (کووید۱۹) معنی دار نبود.نتیجه گیری: مقیاس نگرانی از بیماری ویروس کرونا (کووید ۱۹) یک مقیاسی چند بعدی است. تقریبا بیش از نیمی از دانشجویان پزشکی ( ۵۶/۳درصد)، نگرانی از بیماری کووید ۱۹) را گزارش کردند. بنابراین، سیاست گذاری مناسب و مداخلات روانی آموزشی مبتنی بر شواهد برای کاهش نگرانی از بیماری کووید ۱۹در دانشجویان پزشکی ضروری است.

Keywords:

مقیاس نگرانی از بیماری ویروس کرونا (کووید ۱۹) , بیماری عفونی , همه گیری , دانشجویان پزشکی