تاثیر آموزش ایمن سازی در مقابل استرس بر تحمل پریشانی و فرسودگی شغلی معلمان ابتدایی شهر درگز

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش ایمن سازی در مقابل استرس بر تحمل پریشانی و فرسودگی شغلی معلمان ابتدایی بود. روش پژوهش حاضر، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل می باشد. جامعه آماری شامل کلیه معلمان ابتدایی شهر درگز در سال ۱۴۰۰ بودند. نمونه آماری در این پژوهش شامل ۳۰ نفر از معلمان ابتدایی (۱۵ نفر برای گروه کنترل و ۱۵ نفر برای گروه آزمایش) که به شیوه نمونه گیری در دسترس به صورت فراخوان انتخاب شدند. ابزارگرد آوری دادها، پرسشنامه فرسودگی شغلی ماسلاچ و پرسشنامه تحمل پریشانی سیمون و گاهر بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss نسخه ۲۶ انجام شد. در این پژوهش برای تجزیه و تحلیل داده های بدست آمده و برای بررسی همه فرضیه ها و تعیین تاثیر مداخله بر روی گروه آزمایش و ارزیابی تفاضل نمرات دو گروه در فاصله پیش آزمون و پس آزمون از تجزیه و تحلیل کوواریانس چند متغیره (MANCOVA)، استفاده شد. نتایج به دست آمده از پژوهش بیانگر آن است که، آموزش ایمن سازی در مقابل استرس بر تحمل پریشانی و فرسودگی شغلی معلمان ابتدایی تاثیر مثبت داشت.

Keywords:

کلید واژه: آموزش ایمن سازی در مقابل استرس , تحمل پریشانی , فرسودگی شغلی , معلمان ابتدایی