بررسی سکوت و کارکردهای نمایشی آن در گفتگو های سه نمایشنامه محمد یعقوبی (با رویکرد به نظریه ی طول مدت سکوت هال)

سکوت از عناصر مهمی است که درشکل گیری ادبیات نمایشی دخیل است. به دلیل اهمیت سکوت در جهان امروز، نظریه پردازانرشته های مختلف در باب کارکرد سکوت، بحث کرده و چهارچوبی را برای آن در نظر گرفته اند . سکوت به عنوان ابزاری برایانتقال مفاهیم در گفتگوی ادبیات نمایشی به کار گرفته می شود . یکی از نظریه پردازان حیطه ی سکوت در نمایشنامه، هالاست . هال سکوت ر ا بر اساس طول مدت زمانی ، به سه دسته تقسیم بندی می کند . با توجه به رویکرد زبان محوری ادبیاتنمایشی مدرن غرب و گسترش ترجمه در سال های اخیر در ایران، در ادبیات نمایشی ایران نیز نویسندگانی همچون محمد یعقوبی ازسکوت استفاده کرده اند . در این پژوهش ، ابتدا به جایگاه زبان و اهمیت گفتگو در نمایشنامه پرداخته می شود و سپس انواعسکوت در دید هال از منظر طول مدت آنها تبیین می گردد . در ادامه، سکوت در گفتگوی سه نمایشنامه ی محمد یعقوبی به نامهای نوشتن در تاریکی، رقص کاغذ پاره ها و خشکسالی و دروغ مورد مطالعه قرار می گیرد تا مشخص شود از چه نوع سکوتی درگفتگوپردازی نمایشنامه هایش بهره می برد و چه کارکرد نمایشی از آنها می گیرد .

Keywords:

ادبیات نمایشی , کارکرد سکوت , گفتگوی نمایشی , هال , محمد یعقوبی