تاثیر رنگ بر آثار معماری دوره صفویه (نمونه موردی: مسجد حکیم اصفهان)

تزیینات و آرایه های بناها از عوامل شاخص در زیبایی بخشی و تجلی جمال و شکوه معماری اسلامی محسوب می گردند . کاشی کاری دوره صفوی از جمله هنرهای ارزشمند فرهنگی و هویت ساز در پوسته های فرم و ماهیت بخش فضاهای داخلی و خارجی انواع ابنیه دوران صفوی به ویژه مساجد می باشند . تنوع مصادیق کاشیکاری اسلامی ، از نظر تزیینات هندسی و گوناگونی رنگ و بافت ، قابل توجه است . رنگ ها در کاشی کاری های مساجد علاوه بر ایجاد توازون و تعادل ، جلوه ای از مفاهیم و معانی را در خود ، مستتر دارند . مسجد حکیم اصفهان در هنر و معماری صفوی به خاطر کاشی کاری منحصر به فرد و بسیار زیبا ، به جورجیر شهرت دارد . در این بنا تزیینات به کار رفته ، که عمدتا با کاشی معرق انجام پذیرفته است ، هر کدام داری مفاهیمی هستند که بر مبنای اندیشه و حکمت اسلامی ، تعریف شده اند . در این مقاله سعی شده تا ضمن مطالعه کلی و کیفیت تزیینات کاشی کاری در معماری دوره صفویه ، تنوع رنگ در فضا های آن ها بررسی شده ودر کاشی کاری مسجد حکیم به عنوان یکی از ابنیه شاخص صفوی با عنایت به ساختارهای فکری و حکمت هنر اسلامی ، رنگ های به کار رفته در فضاهای آن مورد تحلیل قرار گیرد . روش تحقیق این پژوهش ، توصیفی – تحلیلی و با استفاده از منابع مکتوب کتابخانه های علمی تخصصی معماری و شهرسازی و مطالعه وبسایت های علمی و پژوهشی بوده است .

Keywords:

رنگ , تزیینات , کاشی کاری مساجد , مسجد حکیم