میزان بهره گیری از قرآن و نهج البلاغه در مقاله های انگلیسی زبان دانشگاه های علوم پزشکی ایران طی سال ۲۰۱۴ میلادی
Publish place: Journal of Pizhuhish dar din va salamat، Vol: 4، Issue: 1
Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 144
This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JRRH-4-1_006
تاریخ نمایه سازی: 22 شهریور 1401
Abstract:
سابقه و هدف: قرآن کریم کتابی در زمینه ی پزشکی و بهداشت قلمداد نمی شود، اما از بسیاری از آیات این کتاب الهی می توان در تبیین اهمیت سلامت و بهداشت و یا فهم ریشه ی برخی وقایع مرتبط با سلامت و بیماری سود جست. در کتاب شریف نهج البلاغه نیز می توان سرنخ های شگرفی از بهداشت و سلامتی یافت. ازاین رو، پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان بهره گیری از منابع یادشده در تدوین مقاله های علوم پزشکی کشور صورت گرفته است.روش کار: این پژوهش مقطعی و کاربردی به شیوه ی تحلیل استنادی و به صورت سرشماری روی مقاله های علمی - پژوهشی انگلیسی زبانی که دانشگاه های علوم پزشکی ایران طی سال ۲۰۱۴ میلادی منتشر کردند، انجام شده است. داده ها با استفاده از چک لیست محقق ساخته یی متناسب با اهداف پژوهش و از طریق بررسی کلیه مقاله ها و منابع آنها گردآوری شده است. برای پردازش داده ها نیز از شاخص های آماری توصیفی استفاده شده است. در این پژوهش همه ی موارد اخلاقی رعایت شده است. علاوه براین، نویسندگان مقاله هیچ گونه تضاد منافعی گزارش نکرده اند.یافته ها: یافته های حاصل از استخراج ۲۰۱۰۷۱ منبع از ۷۵۷۱ مقاله ی منتشرشده، در قالب ۲۲۵۸ شماره از مجلات علمی - پژوهشی انگلیسی زبان متعلق به ۳۱ دانشگاه علوم پزشکی کشور نشان داده که استناد به قرآن کریم، ۲۱۸ مرتبه (کمتر از ۱ درصد) بوده است. همچنین در منابع هیچ مقاله یی از نهج البلاغه استفاده نشده است. پر استنادترین سوره های قرآن نیز به ترتیب سوره ی بقره و بعد از آن سوره های نساء، انعام و اسراء بوده است.نتیجه گیری: گرچه یافته های پژوهش از استناد به قرآن کریم در مقاله های علوم پزشکی کشور حکایت می کند، اما میزان آن بسیار اندک به نظر می رسد.
Keywords:
Authors
آرام تیرگر
مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، پژوهشکده ی سلامت، گروه پزشکی اجتماعی، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایران
زهرا آقالری
گروه بهداشت محیط، دانشکده ی بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد، ایران
داود فرج زاده آلان
مرکز تحقیقات طب، قرآن و حدیث، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، تهران، ایران