علل غیبت در کلاس های دروس تخصصی از دید دانشجویان دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی سمنان

Publish Year: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 164

This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JMED-8-1_007

تاریخ نمایه سازی: 22 شهریور 1401

Abstract:

  سابقه و اهداف : کلاس های درس، مکانی برای انتقال تجربیات اساتید به دانشجویان و درک بهتر مطالب درسی است. غیبت دانشجویان در کلاس، می تواند باعث افزایش میزان افت تحصیلی گردد. پژوهش حاضر با هدف بررسی دیدگاه دانشجویان دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی سمنان به علل غیبت آن ها در کلاس های دروس تخصصی در سال ۱۳۹۰ انجام شد.   روش بررسی: در این مطالعه مقطعی، با استفاده از پرسشنامه محقق- ساخته و با مشارکت دانشجویان ترم دوم و بالاتر مقطع علوم پایه پزشکی و کارشناسی دانشکده پزشکی سمنان انجام شد. یک پرسشنامه حاوی مشخصات دموگرافیک و عوامل تاثیرگذار بر غیبت دانشجویان که شامل علل مربوط به استاد، دانشجو، فرآیند آموزشی و شرایط فیزیکی کلاس با مراجعه حضوری محقق قبل از شروع کلاس درس در اختیار دانشجویان قرار گرفت . سوالات پرسشنامه در مقیاس لیکرت از صفر تا ۴ به ترتیب برای پاسخ بسیار کم، کم، متوسط، زیاد، بسیار زیاد نمره گذاری شد.   یافته ها: نتایج نشان داد، ۳۹% دانشجویان به ازای هر واحد درسی دو ساعت و ۴/۲۲% چهار ساعت غیبت دارند و ۶/۳۸% اظهار داشتند غیر از موارد اضطراری اصلا غیبت نمی کنند. مناسب نبودن روش تدریس استاد (۱/۱ ± ۴ / ۵۳/۳)، نداشتن خواب کافی در شب قبل از کلاس درس و خستگی ناشی از آن (۳۳/۱ ± ۴ / ۴۵/۳)، و عدم شیوایی بیان استاد (۲۱/۱ ± ۴ / ۴۳/۳)، به ترتیب مهم ترین عوامل موثر بر غیبت دانشجویان از کلاس بود و عدم علاقه به رشته تحصیلی (۱۳/۱ ± ۴ / ۷۶/۱)، کم ترین تاثیر را بر غیبت دانشجویان دارد.   نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، پیشنهاد می شود برنامه ریزان آموزشی به عواملی که به عنوان مهم ترین عوامل غیبت از کلاس درس توسط دانشجویان مطرح شده توجه نمایند و در جذب اساتید، تسلط علمی، شیوایی بیان را مد نظر قرار داده و در کنار آن وضعیت روحی - روانی دانشجویان نیز توجه کرده تا دانشجویان با رغبت و علاقه بیشتری در محیط های آموزشی حاضر گردند.  

Authors

عابدین وکیلی

Department and Research Center of Physiology, School of Medicine, Semnan University of Medical Sciences, Semnan, Iran

مریم تیموری

student Research Center , School of Medicine, Semnan University of Medical Sciences, Semnan, Iran

راهب قربانی

Dept. of Social Medicine, School of Medicine, Semnan University of Medical