مقایسه اضطراب هستی و معنای زندگی در بیماران دچار آسم و بیماران دچار دیابت

مقدمه: دیابت و آسم دو اختلال مزمن و شایع در سراسر جهان است که افراد دچار آنها همواره درجاتی از اضطراب را تجربه می کنند. هدف این پژوهش مقایسه میزان اضطراب هستی و معنای زندگی در  بین بیماران آسمی و دیابتی بود. مواد و روش ­ها: روش این پژوهش علی- مقایسه ­ای و جامعه آماری شامل تمام بیماران آسمی و دیابتی مراجعه ­کننده به پزشکان متخصص در شهر تهران در سال ۱۳۹۵ بود که از میان آن­ها ۴۰ نفر برای هر گروه به­ روش نمونه ­گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده پرسشنامه اضطراب هستی گود و گود (۱۹۷۴) و پرسشنامه معنای زندگی استیگر، فرازیر، اویشی و کلر (۲۰۰۶) بود. برای تجزیه و تحلیل داده­ های بدست آمده از روش تحلیل واریانس چندمتغیری استفاده شد. یافته­ ها: نتایج نشان داد که بین دو گروه بیماران دچار آسم و بیماران دچار دیابت به لحاظ مولفه­ های اضطراب هستی تفاوت معناداری وجود دارد. بدین معنا که بیماران دچار آسم در مقایسه با بیماران دچار دیابت در سه مولفه بی هدف بودن کارها، پوچ بودن معنای زندگی و عدم علاقه نسبت به کارها میانگین نمره ­های بالاتری کسب نمودند. همچنین بین دو گروه بیماران دچار آسم و بیماران دچار دیابت به لحاظ مولفه های معنای زندگی تفاوت معناداری وجود دارد. یعنی بیماران دچار دیابت در مقایسه با بیماران دچار آسم در وجود معنا در زندگی میانگین نمره­ های بالاتری کسب نمودند. نتیجه­ گیری: بیماران دچار دیابت و بیماران دچار آسم از لحاظ میزان تجربه اضطراب هستی و معنای زندگی متفاوت هستند. به این دلیل که شاید میزان مرگ و میر متفاوتی را تجربه می­کنند، از این ­رو بیماران دیابتی در زندگی خود بیشتر دچار پوچی و بی­هدفی و از دست دادن علاقه و معنای زندگی می­شوند.

Keywords:

Life Anxiety , Asthma , Diabetes , Meaning of Life. , اضطراب هستی , آسم , دیابت , معنای زندگی.